Ambroży, właściwie Adrian Mereżko (urodzony 13 sierpnia?/25 sierpnia 1889 w okolicach Kijowa, zmarł 9 grudnia 1974 w Bostonie) – był biskupem Metropolii Amerykańskiej, a później duchownym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.
Życiorys
Pochodził z regionu Kijowskiego, gdzie dorastał w pobliżu ławry Peczerskiej. Zdobył średnie wykształcenie i rozpoczął pracę w administracji guberni jekaterynosławskiej. W trakcie wojny domowej w Rosji walczył przeciwko bolszewikom. W 1920 roku, po wkroczeniu Armii Czerwonej na Krym, ewakuował się z Rosji wraz z rozbitymi Siłami Zbrojnymi Południa Rosji pod dowództwem generała Wrangla. Od 1923 roku osiedlił się na emigracji w Stanach Zjednoczonych.
W USA po raz pierwszy spotkał się z arcybiskupem Witalisem (Maksimienką) z Rosyjskiej Cerkwi Zagranicznej, który wywarł na niego znaczący wpływ i pomógł mu w uzyskaniu wykształcenia teologicznego. W 1938 roku biskup Witalis wyświęcił go na diakona, kierując go do służby w soborze Wniebowstąpienia w Nowym Jorku. W tym samym roku Adrian Mereżko przyjął święcenia kapłańskie z rąk metropolity Teofila (Paszkowskiego) i został proboszczem parafii św. Spirydona w Perth Amboy.
W 1946 roku wziął udział w grupie duchowieństwa prowadzonej przez metropolitę Teofila, która po synodzie w Cleveland opuściła Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji, rozpoczynając rozmowy z Patriarchatem Moskiewskim w celu uregulowania statusu kanonicznego, co ostatecznie okazało się nieudane. W ramach niekanonicznej, nieuznawanej przez inne Kościoły Metropolii Amerykańskiej przyjął w 1955 roku chirotonię na biskupa Sitki i Alaski. Przez siedem miesięcy nadzorował także działania Japońskiego Kościoła Prawosławnego, którego zarząd w latach 1947–1964 sprawowali biskupi Metropolii. W 1967 roku biskup Ambroży został przeniesiony na katedrę Pittsburgha i Wirginii Zachodniej, a także otrzymał godność arcybiskupią.
Tendencje w rozwoju Metropolii Amerykańskiej (a po uzyskaniu w 1970 roku autokefalii – Kościoła Prawosławnego w Ameryce) rozczarowywały arcybiskupa Ambrożego. Duchowny uważał, że Kościół poddaje się modernizmowi, co przejawiało się w marginalizowaniu tradycyjnego języka cerkiewnosłowiańskiego, wprowadzeniu kalendarza gregoriańskiego, zniesieniu obowiązku spowiedzi przed przyjęciem Eucharystii oraz skracaniu nabożeństw. W związku z tym, w 1972 roku złożył metropolicie wschodnioamerykańskiemu i nowojorskiemu, zwierzchnikowi Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, Filaretowi, prośbę o przyjęcie pod jego jurysdykcję, co zostało zaakceptowane. Arcybiskup Ambroży przez rok służył w soborze Ikony Matki Bożej „Znak” w Nowym Jorku, a następnie przeniósł się do monasteru Przemienienia Pańskiego w Bostonie, gdzie zmarł w 1974 roku. Został pochowany na cmentarzu mnichów przy monasterze Trójcy Świętej w Jordanville.
