Edward Ambroży Barlow OSB
(ur. 1585 w Barlow Hall pod Manchesterem, zm. 10 września 1641 w Lancaster) – święty Kościoła katolickiego, angielski męczennik, który padł ofiarą prześladowań antykatolickich.
Życiorys
Wywodził się z katolickiej rodziny, która doświadczała prześladowań religijnych. Po ukończeniu studiów w Douai i Valladolid, wstąpił do zakonu benedyktynów. Jako wyświęcony kapłan powrócił do Anglii w 1617 roku. Został aresztowany podczas sprawowania posługi kapłańskiej w Wielkanoc 1641 roku. W wrześniu tego samego roku skazano go na karę śmierci, a on zginął przez powieszenie.
Relikwie Edwarda Ambrożego Barlowa można znaleźć w opactwie Stanbrook (Worcester) oraz w Wardley Hall pod Manchesterem.
Został beatyfikowany 15 grudnia 1929 roku przez papieża Pius XI, a kanonizowany w grupie Czterdziestu męczenników Anglii i Walii przez Pawła VI 25 października 1970 roku.
Liturgiczne wspomnienie przypada w dniu jego narodzin dla nieba (10 września).
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 298. ISBN 978-83-7318-736-8.
