Ambroży Calepinus
Ambroży Calepinus, znany również jako Ambrogio Calepino, Ambrosius Calepinus, Ambroży z Calepium lub Kalepin, urodził się w 1435 roku w Bergamo, a zmarł w 1510 roku w tym samym mieście. Był to włoski humanista, który stworzył słownik łaciński z dodatkowymi elementami języka greckiego, publikowany wielokrotnie od 1502 roku.
Różni autorzy wzbogacali jego dzieło o materiały leksykalne z języków narodowych. W 1590 roku wydano Dictionarium undecim linguarum, które zawierało odpowiedniki do haseł łacińskich w językach: greckim, hebrajskim, francuskim, włoskim, niemieckim, flamandzkim, hiszpańskim, polskim, węgierskim oraz angielskim. Słownik ten zyskał tak dużą popularność, że od imienia jego twórcy zaczęto określać każdy duży słownik wielojęzyczny mianem „kalepina”. Język polski został uwzględniony w dziele Calepinusa po raz pierwszy w edycji z 1574 roku. Zapis bibliograficzny z 1684 roku wskazuje, że część polska została opracowana przez Petrusa Mączyńskiego, chociaż przypuszcza się, że autor mógł mieć na myśli Jana Mączyńskiego.
Bibliografia
- Stanisław Urbańczyk, Słowniki, ich rodzaje i użyteczność, Ossolineum 1964, s. 12
- Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, Warszawa 1974, s. 354
