Ambrosius Ehinger

Ambrosius Ehinger – niemiecki badacz i kolonizator

Ambrosius Ehinger (hiszp. Ambrosio Alfinger), znany również jako Dalfinger i Thalfinger, urodził się około 1500 roku w Thalfingen, niedaleko Ulm w Bawarii. Zmarł 31 maja 1533 roku w rejonie Chinacota w Kolumbii. Był niemieckim badaczem i podróżnikiem, a także jednym z pierwszych niemieckich kolonizatorów w Ameryce Południowej.

Informacje o jego dzieciństwie są nieznane. Około 1517 roku Ehinger wraz z rodziną przeniósł się do Hiszpanii, gdzie w Madrycie rozpoczął pracę jako handlowiec dla rodziny Welserów. Po wielkich odkryciach geograficznych, w Europie zyskała popularność legenda o „złotej krainie” – El Dorado, co zwiększyło pragnienie jej odnalezienia. W związku z tym rodzina Welserów postanowiła wysłać Ehingera do Ameryki, aby zdobył te legendarne skarby. W 1528 roku Ehinger, jako przedstawiciel augsburskiego domu handlowego Welserów, wyruszył w towarzystwie hiszpańskiego żeglarza Luisa Gonzaleza de Leyra oraz 281 innych kolonistów w rejs do Ameryki. W 1529 roku dotarli do Coro, gdzie założyli nową kolonię „Klein-Venedig” – „mała Wenecja”, której gubernatorem został Ehinger, a jego zastępcą de Leyra (później Nicolaus Federmann).

Flota Ambrosiusa Ehingera dopływa do Wenezueli

Już w sierpniu tego samego roku Ehinger rozpoczął swoją pierwszą ekspedycję badawczą w głąb kontynentu. Dotarł do jeziora, które obecnie nazywane jest Jeziorem Maracaibo, gdzie stawił opór Indianom z plemienia Coquibacoa. Po serii krwawych walk, 8 września doszło do porozumienia, na mocy którego Ehinger nadał osadzie status miasta Nowa Norymberga, a jezioro zostało nazwane na cześć poległego wodza Indian (Maracaibo). Gdy Hiszpanie oficjalnie przejęli miasto, również nadali mu tę samą nazwę.

Kilka miesięcy później, Ehinger, zarażony malarią, wrócił ze swojej wyprawy, przekazując dowodzenie Federmannowi, a sam udał się do Hiszpanii, by wyleczyć się z ciężkiej choroby.

Po powrocie do Ameryki, Ehinger, wraz z 130-osobową armią piechoty, liczną grupą zaprzyjaźnionych Indian oraz 40 końmi, wyruszył 1 września 1531 roku w drugą wyprawę w poszukiwaniu El Dorado. Wyruszyli na zachód, przeszli przez góry Oca, dotarli do Valledupar, a następnie wzdłuż rzeki Cesar, aż dotarli do bagien Zapatosa, gdzie przez 3 miesiące odpoczywali i regenerowali siły do dalszej wyprawy. Następnie ruszyli dalej na południe, spotykając po drodze miejscową ludność. Niestety, wielu Indian towarzyszących Ehingerowi zmarło z powodu wyziębienia podczas przejścia przez góry.

Po miesiącach niepowodzeń w poszukiwaniach El Dorado, gdy już postanowili wracać, zostali zaatakowani przez Indian Chitareros 27 maja 1533 roku. Ehinger oraz kapitan Esteban Martin, osaczeni, zaczęli uciekać do głębokiego wąwozu, gdzie zostali dosłownie przygwożdżeni przez strzały, które spadały z góry. Ehinger odniósł poważną ranę w szyję, a strzała okazała się być zatruta.

Mimo starannej opieki, Ambrosius Ehinger zmarł 31 maja 1533 roku i został pochowany w miejscu, gdzie zginął, pod drzewem. Jego pozostali przy życiu towarzysze powrócili do Croco.

Bibliografia

Przeczytaj u przyjaciół: