Ambrose Agius

Ambrose Agius OSB

Ambrose Agius OSB (ur. 17 września 1856 w Aleksandrii, zm. 12 grudnia 1911 w Manili) był maltańskim duchownym rzymskokatolickim, benedyktynem, arcybiskupem oraz dyplomatą papieskim.

Biografia

Urodził się w Aleksandrii w Egipcie w rodzinie Maltańczyków. Otrzymał chrzest jako Tancredi Alfred. Wstąpił do benedyktynów w Ramsgate w Anglii, gdzie przyjął imię zakonne Ambrose. W maju 1881 roku został wysłany razem z grupą benedyktynów na Maltę w celu utworzenia pierwszego klasztoru tego zakonu na wyspie. 16 października 1881 roku w Subiaco przyjął święcenia prezbiteriatu, stając się kapłanem Zakonu Świętego Benedykta.

W 1884 roku, gdy maltański klasztor został zamknięty z przyczyn politycznych, o. Agius powrócił do Ramsgate. W 1895 roku przeniósł się do Rzymu, gdzie objął stanowisko sekretarza prokuratora generalnego Kongregacji z Subiaco. W 1900 roku kapituła generalna wybrała go na koadiutora prokuratora generalnego.

3 września 1904 roku papież Pius X mianował go arcybiskupem tytularnym palmyreńskim, a dwa dni później został delegatem apostolskim na Filipinach. 18 września 1904 roku przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza stanu kard. Rafaela Merry del Vala, a współkonsekratorami byli arcybiskup nowoorleański Placide Louis Chapelle oraz kapelan anglojęzycznych żuawów papieskich abp Edmund Stonor. Abp Agius zdecydował się nie organizować wielkiej ceremonii z okazji swojej sakry, przekazując przeznaczone na nią fundusze ubogim.

Na misji filipińskiej doprowadził do mianowania ks. Jorge Barlina Imperiala na biskupa, co czyni go pierwszym Filipińczykiem, który zdobył to stanowisko. Później osobiście udzielił mu sakry.

W listopadzie 1911 roku został mianowany delegatem apostolskim w Stanach Zjednoczonych. Przed opuszczeniem Manili zmarł 12 grudnia 1911 roku i został pochowany w manilskiej katedrze.

Uwagi

Bibliografia

Przeczytaj u przyjaciół: