Przed zjednoczeniem Niemiec w 1870 roku, Szwecja regularnie wysyłała swoich ambasadorów i posłów do różnych państw oraz mniejszych księstw niemieckich. Było to istotne, ponieważ Szwecja, jako kraj posiadający niemieckie Pomorze aż do początku XIX wieku, miała obowiązek wysyłania przedstawicieli na sejmy Rzeszy. Dodatkowo, dla tzw. kolegium protestanckiego, Szwecja była postrzegana jako „obrońca protestantyzmu”.
Szwedzcy przedstawiciele na sejmy Rzeszy przed zjednoczeniem Niemiec
Rzesza Niemiecka
1648 – Erik Dahlbergh
1798–1799 – Evert Wilhelm Taube
Szwedzcy ambasadorzy w krajach niemieckich przed zjednoczeniem Niemiec
Brunszwik-Lüneburg
1705 – Carl Gustaf Friesendorff
Elektorat Hanoweru
1699 – Henning von Strahlenheim
1699–1711 – Carl Gustaf Friesendorff
Królestwo Prus
1698–1700 – Anders Leijonstedt
1703–1710 – Anders Leijonstedt (towarzyszył mu Herman Cedercreutz)
1705–1707 – Johannes Rosenhane
1712–1715 – Carl Gustaf Friesendorff
1719 – Herr Kirbach
1740–1743 – Gustaf Zülich
1743 – Henning Gyllenborg
1744–1746 – Carl Gustaf Tessin
1787–1794 – Christian Eherenfried von Carisien
1798–1803 – Lars von Engeström
Saksonia
1706 – Josias Cederhielm
1729–1732 – Gustaf Zülich
1779–1783 – Ulrik Celsing
Szwedzcy ambasadorzy w Niemczech zjednoczonych
II Rzesza
1871-1873 – Frederik Due
1874-1886 – Gillis Bildt
1886-1899 – Alfred Lagerheim
1900-1909 – Arvid Taube
1909-1912 – Eric Trolle
1912-1916 – Arvid Taube
1917-1923 – Hans von Essen
1923-1925 – Fredrik Ramel
1925-1937 – Einar af Wirsén
III Rzesza
1937–1945 – Arvid Richert
NRD
1982 – Erik Virgin
1982–1985 – Rune Nyström
1985–1989 – Henrik Liljegren
1989 – Vidar Hellner
RFN
1956 – Ole Jödahl
1962 – Nils Montan
1972–1983 – Sven Backlund
1983–1990 – Lennart Eckerberg
1990–1994 – Torsten Örn
1994–1996 – Örjan Berner
1996–2000 – Mats Hellström
2000–2006 – Carl Tham
2006–obecnie – Ruth Jacoby
Linki zewnętrzne
Embassy of Sweden in Berlin. swedenabroad.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-04)].
