Historia stosunków Brandenburgii i Austrii
W XVI wieku Brandenburgia wspierała reformację, działając wbrew intencjom Wiednia oraz cesarza. Od XVII wieku elektorzy brandenburscy starali się prowadzić politykę równowagi pomiędzy Francją a Austrią, usiłując przejąć resztki ich terytoriów. W trakcie wojny o sukcesję hiszpańską (1702-1714) Królestwo Prus wspierało Austrię, aby w późniejszym czasie stopniowo się od niej oddalać. Fryderyk Wielki, który rządził w latach 1740-1786, prowadził politykę zdecydowanie wrogą wobec Wiednia, aż do późnych lat sześćdziesiątych XVIII wieku. Rewolucja Francuska zjednoczyła oba państwa w obliczu wspólnego zagrożenia. W czasie Wiosny Ludów zarówno Prusy, jak i Austria doświadczały podobnych liberalnych wstrząsów. Premier Prus, Otto von Bismarck, ponownie obrał kurs wrogi Austrii.
Pruscy ambasadorzy i posłowie w Austrii
- 1688–1697 – Nikolaus Batholomäus von Danckelman
- 1699 – Otto Magnus von Dönhoff
- 1698–1703 – Christian Friedrich Bartholdi
- 1703–1714 – Friedrich Heinrich von Bartholdi
- 1714–1715 – Samuel von Cocceji
- 1732 – Gustav Adolf von Gotter
- 1741–1747 – Heinrich von Podewils
- 1771 – Jakob Friedrich Rhode
- 1792 – Christian von Haugwitz
- 1793–1797 – Girolamo Lucchesini
- 1823–1824 – August Heinrich Hermann von Dönhoff
- 1859 – Karl von Weyther