Ambasada Włoch w Polsce, znana jako Ambasada Republiki Włoskiej (wł. Ambasciata d’Italia in Polonia), to włoska placówka dyplomatyczna zlokalizowana przy pl. Jana Henryka Dąbrowskiego 6 w Warszawie.
Podział organizacyjny
Kancelaria Konsularna (wł. Cancelleria Consolare)
Biuro Attaché Wojskowego (wł. Ufficio Addetto Militare)
Biuro Ekonomiczno-Handlowe (wł. Ufficio Economico-Commerciale)
Sekcja Promocji Handlu – przedstawicielstwo Włoskiej Agencji Handlu Zagranicznego (ang. Italian Trade Agency), ul. Marszałkowska 72
Włoski Instytut Kultury w Warszawie (wł. Istituto Italiano di Cultura di Varsavia), kamienica Matiasa Taubenhausa, ul. Marszałkowska 72
Włoski Instytut Kultury w Krakowie (wł. Istituto Italiano di Cultura di Cracovia), ul. Grodzka 49
Siedziba
W okresie międzywojennym
Misja dyplomatyczna Włoch w Polsce rozpoczęła swoją działalność w 1919 roku. W 1920 roku siedziba znajdowała się w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42-44, a następnie w Gmachu Banku Zachodniego przy ul. Fredry 6 (1920–1922) oraz w Pałacu Tyszkiewiczów przy ul. Krakowskie Przedmieście 32 (1923). W 1922 roku państwo włoskie zakupiło pałac Szlenkierów z 1883 roku, zaprojektowany przez Witolda Lanci, przy pl. Dąbrowskiego, który jest siedzibą ambasady do dzisiaj. W 1929 roku placówka uzyskała status ambasady, kontynuując działalność, choć w ograniczonym zakresie, do 1940 roku.
Włochy miały także konsulaty w:
- Katowicach: w hotelu Savoy przy ul. Mariackiej 4 (1926), ul. Mickiewicza 18, ul. Drzymały 1 (1926), ul. Pocztowej 11 (1928–1936) oraz ul. 3-go Maja 23 (1936–1939),
- Lwowie (1939),
- Instytut Kultury Italskiej, według innych źródeł znany jako Italski Instytut Kultury, mieścił się w Warszawie przy ul. Zgody 7 róg ul. Złotej (1934–1939). Posiadał również placówki terenowe w Krakowie, Lwowie, Łodzi, Poznaniu i Wilnie.
Po II wojnie światowej
Pracę przedstawicielstwa dyplomatycznego przy pl. Dąbrowskiego wznowiono w 1945 roku, a niektóre komórki organizacyjne znajdowały się w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 45 (1946-), jednak cały budynek ambasady odzyskano dopiero w 1946 roku. Rezydencja ambasadora mieściła się w domu Avenariusów (proj. Dionizy Cieślak) z 1932 roku przy ul. Francuskiej 18 (1948-1957), a Biuro Konsularne/konsulat przy ul. Hoene-Wrońskiego 9 (1991–2006).
Przedstawicielstwo Włoch (konsulat) działa również w Trójmieście, kolejno: w Gdyni przy ul. Starowiejskiej 3 (1949–), w Sopocie przy ul. Bałtyckiej 4a (1955–), a także ponownie w Gdyni przy ul. Świętojańskiej 32 (1990).
Od 1959 roku rolę komórki ambasady odpowiedzialnej za rozwój bilateralnych relacji gospodarczych pełni w Warszawie przedstawicielstwo Włoskiego Instytutu Handlu Zagranicznego (Istituto nazionale per il Commercio Estero – ICE), które kolejno mieściło się przy ul. Koszykowej 4c (1964–1966), ul. Świętokrzyskiej 36 (1990), a obecnie w kamienicy Taubenhausa przy ul. Marszałkowskiej 72 (od 2001 roku).
Po II wojnie światowej działalność Instytutu wznowiono w 1965 roku w nowej siedzibie przy ul. Nowowiejskiej 6 pod nazwą Czytelni Włoskiej. Następnie przywrócono mu rangę i jako Włoski Instytut Kultury mieścił się przy ul. Foksal 11 (1978–2001), przy ul. Frascati 11 (2001), a obecnie przy ul. Marszałkowskiej 72 (od 2003 roku).
Ambasada sprawuje opiekę nad Cmentarzem Żołnierzy Włoskich w Warszawie oraz Cmentarzem Żołnierzy Włoskich we Wrocławiu.
Zobacz też
Ambasada RP w Rzymie
Przypisy
Bibliografia
Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938
Edward Józef Pałyga: Warszawski korpus dyplomatyczny w okresie międzywojennym, [w:] Warszawa II Rzeczypospolitej 1918-1939, PWN, Warszawa 1973
Romuald Gelles: Konsulaty we Wrocławiu wczoraj i dziś, Wydawnictwo TW „Wratislavia”, Wrocław 1996, s. 192, ISBN 83-86221-07-0.
Marek Masnyk, Ryszard Kaczmarek: Konsulaty na pograniczu polsko – niemieckim i polsko – czechosłowackim w latach 1918–1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, s. 206, ISBN 83-226-1334-2.
Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [2]
Linki zewnętrzne
Historia siedziby
Kròtka wzmianka o stosunkach włosko-polskich
Siedziba poselstwa w pałacu Szlenkiera
