Ambasada Ukrainy w Polsce
Ambasada Ukrainy w Polsce (ukr. Посольство України в Польщі) to ukraińska placówka dyplomatyczna zlokalizowana w Warszawie, przy al. Szucha 7.
Podział organizacyjny
- Wydział Administracyjny (ukr. Відділ з економічних питань)
- Misja Handlowo-Ekonomiczna (ukr. Торговельно-економічна місія)
- Centrum Kultury i Informacji (ukr. Культурно-інформаційний центр)
- Sekcja Polityczna (ukr. Політична секція)
- Biuro Attaché Wojskowego (ukr. Апарат військового аташату)
- Sekcja Humanitarna (ukr. Гуманітарна секція)
- Sektor Współpracy Międzyregionalnej (ukr. Сектор міжрегіонального співробітництва)
- Służba Prasowa (ukr. Прес-служба)
- Wydział Konsularny (ukr. Консульський відділ), ul. Antoniego Malczewskiego 17
- Konsulat Generalny w Gdańsku (ukr. Консульство України в Гданську), ul. Bernarda Chrzanowskiego 60a
- Konsulat Generalny w Krakowie (ukr. Генеральне Консульство України в Кракові), al. Pułkownika Władysława Beliny-Prażmowskiego 4
- Konsulat Generalny w Lublinie (ukr. Генеральне Консульство України в Любліні), ul. 3 Maja 14
- Konsulat Generalny we Wrocławiu (ukr. Генеральне консульство України у Вроцлаві), pl. Biskupa Nankiera 7
Wydział Konsularny obejmuje województwa: lubuskie, łódzkie, mazowieckie i wielkopolskie. Na czele wydziału stoi Oksana Denys.
Historia przedstawicielstwa i siedziby
Dyplomatyczne przedstawicielstwa Ukrainy w Polsce istnieją od 1919 roku, początkowo jako Nadzwyczajna Misja Dyplomatyczna Ukraińskiej Republiki Ludowej. Siedziba mieściła się w Warszawie, w budynku z 1912 roku (proj. Karol Jankowski i Franciszek Lilpop) przy al. Róż 6 (1919–1920), a następnie w hotelu Polskim przy ul. Długiej 29 (1920–1922). Potem przekształciło się w poselstwo w hotelu Victoria przy ul. Jasnej 26 (1922–1923) oraz w Przedstawicielstwo Handlowe Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (Торгпредство УРСР).
W Warszawie istniała także Misja Wojskowa (Українська військова місія в Польщі), początkowo jako Sekcja Wojskowa przy Misji Dyplomatycznej (Військова секція при Дипломатичній місії УНР в Польщі) (1919–1920), a później jako niezależna jednostka (1920–). Siedziba tej misji znajdowała się w hotelu Saskim przy ul. Koziej 8 (1919–1920) oraz przy ul. Długiej 29 (1920). W 1920 roku do misji włączono dotychczasową Misję ds. Organizacji Pomocy Jeńcom i Internowanym w Polsce (Місія для організації допомоги військовополоненим та інтернованим у Польщі). Ostatecznie przekształcono ją w Ukraińską Wojskową Komisję Likwidacyjną w RP (Українська військова ліквідаційна комісія) (1920–1921), która później przekształciła się w cywilną Ukraińską Komisję Likwidacyjną ds. Jeńców i Internowanych w Rzeczypospolitej Polskiej (Українська військова ліквідаційна комісія у справах полонених і інтернованих в. Речі Посполитій Польській) (1921–1923).
Po utworzeniu ZSRR, te zadania przejęły placówki dyplomatyczno-konsularno-handlowe tego kraju.
Po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę w 1991 roku, w Polsce rozpoczął pracę przedstawiciel dyplomatyczny w randze „specjalnego wysłannika rządu”, co oznaczało nawiązanie stosunków dyplomatycznych. W 1992 roku przedstawicielstwo zostało podniesione do rangi ambasady. Obecnie znajduje się w zakupionym przez ZSRR budynku, który wcześniej był Przedstawicielstwem Handlowym ZSRR (1946–1976) z 1937 roku (proj. Edward Zachariasz Eber) przy al. Szucha 7 (od 1996 roku).
Ambasadorowie Ukrainy w Polsce
Zobacz też
- Polsko-Ukraińska Izba Gospodarcza
- Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Kijowie
Przypisy
Bibliografia
Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
