Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Francuskiej z siedzibą w Paryżu

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Francuskiej

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Francuskiej, znana jako Ambassade de la République de Pologne à Paris, pełni rolę polskiej misji dyplomatycznej w Paryżu, zlokalizowanej przy rue de Talleyrand w 7. dzielnicy stolicy Francji.

Podział organizacyjny

  • Wydział Polityczny (fr. Service politique)
  • Wydział Ekonomiczny (fr. Service économique), 86 rue de la Faisanderie, F-75016 Paris
  • Referat ds. Komunikacji i Dyplomacji Publicznej
  • Wydział Administracyjny
  • Referat ds. finansowych
  • Samodzielne Stanowisko ds. Protokołu Dyplomatycznego
  • Wydział Konsularny (fr. Service consulaire), 5 rue de Talleyrand, F-75007 Paris
  • Ataszat Obrony (fr. Attaché de défense)
  • Referat ds. UNESCO (wcześniej Stałe Przedstawicielstwo RP przy UNESCO), 1, rue Miollis, 75015 Paris
  • Instytut Polski (fr. Institut Polonais), 31 rue Jean Goujon, F-75008 Paris

Siedziba

Historia stosunków dyplomatycznych między Polską a Francją sięga XVI wieku. Po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 roku, stosunki te zostały przywrócone. Na początku ambasada miała swoją siedzibę przy rue de Marignac 12 (1921–), a następnie przy Avenue Kléber 11-bis (1922), który obecnie nie istnieje. Kolejne lokalizacje to Quai de Tokyo 12 (1927–1936), gdzie musiała ustąpić miejsca budowie Palais de Tokyo. Od 1936 roku ambasada RP znajduje się w Hôtel de Monaco, znanym również jako Hôtel de Sagan, przy rue Saint-Dominique 57. Budynek, zaprojektowany przez Alexandre-Theodore Brongniarta w 1774 roku na zlecenie księżnej Monako Marie-Catherine de Brignole, przeszedł liczne modyfikacje w czasie monarchii lipcowej. Po rewolucji francuskiej mieścił również ambasady Wielkiej Brytanii, Turcji i Austrii.

W latach 1939–1940 w pałacu rezydował Rząd RP na uchodźstwie, a w czasie II wojny światowej mieścił niemiecki dom kultury. Po wojnie ponownie stał się siedzibą polskiej ambasady.

Konsulat generalny zmieniał lokalizacje wielokrotnie – był zlokalizowany przy rue Godot de Mauroy 5 w IX dzielnicy (1919–1921), w Hôtel de la Vénerie impériale przy rue de Marignan 12 (1921–1923) w VIII dzielnicy, obecnie nieistniejącym, przy avenue Theophile Gautier 43 (1923–) w XVI dzielnicy, przy rue Alphonse de Neuville 19 (1927–1936) w XVII dzielnicy oraz w Hôtel de M. F. Raibeaux przy rue Jean Goujon 31 (1939) w VIII dzielnicy. Aktualnie znajduje się w kompleksie ambasady przy rue de Talleyrand 5.

W okresie międzywojennym Polska posiadała sieć placówek konsularnych we Francji, w tym:

  • Agen – agencja konsularna (1939)
  • Lille – wicekonsulat (1922), konsulat (1923–1931), konsulat generalny (1931–1939)
  • Limoges – agencja konsularna (1939)
  • Lyon – konsulat (1919–1939)
  • Marsylia – konsulat (1919–1920, 1923–1939), konsulat generalny (1939)
  • Perigueux – agencja konsularna (1939)
  • Strasburg – konsulat (1920–1939)
  • Tuluza – konsulat (1930–1939)

Po II wojnie światowej:

  • Lille – konsulat generalny (1946–)
  • Lyon – konsulat (1946)
  • Marsylia – konsulat generalny (1946–)
  • Metz – agencja konsularna (1946–)
  • Perigueux – agencja konsularna (1946)
  • Saint-Étienne – agencja konsularna (1946)
  • Strasburg – konsulat (1946–)
  • Tuluza – konsulat (1946–)

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Piotr Witt: Ambassade de Pologne, hôtel de Monaco, Beaux-arts magazine, Paris 2005, s. 65, ISBN 2-84278-491-X.

Wojciech W. Skóra: Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej. Organizacja, kadry i działalność, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2006, s. 953, ISBN 83-7441-410-3, ISBN 978-83-7441-410-4, OCLC 169574100.

Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.

Emmanuel Ducamp, Andrzej Nieuważny: L’Hôtel de Monaco: Résidence de l’ambassadeur de Pologne à Paris, Flammarion, Paris 2012, s. 95, ISBN 978-2-08-127528-7.

Linki zewnętrzne

Przeczytaj u przyjaciół: