Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Belgradzie (serb. Амбасада Републике Пољске у Београду) to polska misja dyplomatyczna zlokalizowana w stolicy Serbii.
Struktura placówki
- Referat Polityczno-Ekonomiczny
- Wydział Konsularny
- Referat ds. Administracyjno-Finansowych
- Ataszat wojskowy
- Sekretariat
Źródło.
Historia placówki
Do 1945
Nie ma dostępnych informacji dotyczących tego, jak nawiązano relacje polsko-serbskie po I wojnie światowej. Oficjalna misja dyplomatyczna w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców zaczęła działać 1 stycznia 1919 roku pod przewodnictwem Czesława Pruszyńskiego. Depesza notyfikacyjna, przygotowana przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego, została złożona u regenta Królestwa, księcia Aleksandra, 16 stycznia 1919. Od 1922 roku poselstwo znajdowało się przy ul. Krunskiej 58, a w latach 1934–1939 przy ul. Miloša Velikog 4.
3 października 1929 roku Królestwo SHS zostało przekształcone w Królestwo Jugosławii. Ostatnim przedstawicielem Polski przed wybuchem II wojny światowej był Kazimierz Roman Dębicki (poseł od 30 maja 1935), który pełnił swoją funkcję do 6 kwietnia 1941 roku, kiedy to personel poselstwa został zmuszony do opuszczenia Królestwa Jugosławii.
Dębicki kontynuował swoją misję od 10 sierpnia 1941 roku przy rządzie emigracyjnym Jugosławii w Londynie i Kairze. Jego następcą został Mieczysław Marchlewski (poseł od 1 września 1942 do 5 lipca 1945).
Ostatnie miesiące urzędowania Marchlewskiego, reprezentanta Rządu RP na uchodźstwie, zbiegły się z decyzją nowo utworzonego rządu Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii o uznaniu Rządu Tymczasowego RP, utworzonego przez KRN 31 grudnia 1944 roku, oraz nawiązaniu z nim relacji dyplomatycznych na poziomie poselstw, co miało miejsce 30 marca 1945 roku. Nieco ponad dwa miesiące później przedstawicielstwa obu krajów uzyskały status ambasad.
Po 1945
W 1955 roku, w czasie kadencji ambasadora Henryka Grochulskiego, zakupiono od Zorki Karadžić budynek z 1937 roku, usytuowany przy ul. Kneza Miloša 38, który stał się siedzibą ambasady.
Lata 90. były czasem intensywnych zmian. Najpierw rozpadła się Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii (1991–1992). Wówczas kierownikiem placówki w Belgradzie był Jerzy Chmielewski (jego urzędowanie rozpoczęło się 27 lutego 1991 roku). W lipcu 1992 roku, dwa miesiące po wybuchu wojny w Bośni i Hercegowinie, Chmielewski został wezwany do kraju na konsultacje. Formalne zastępstwo, w randze charge d’affaires (ad interim), objął 31 lipca Julian Sutor, który pełnił swoje obowiązki do września 1996 roku, gdy Chmielewskiego zastąpił Sławomir Dąbrowa. W czasie kadencji Tadeusza Diema (od 23 listopada 2001 roku) w 2003 roku, Federalna Republika Jugosławii została zastąpiona federacją Serbii i Czarnogóry. Serbia jako niezależny podmiot w prawie międzynarodowym funkcjonuje od 2006 roku.
W 2022 roku otwarto konsulat honorowy w Niszu. W 2024 roku siedzibę ambasady przeniesiono na ulicę Neznanog Junaka 1a.
Ambasadorowie
Ambasadorowie RP oraz PRL w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców; w Jugosławii, w Serbii i Czarnogórze oraz w Serbii.
Zobacz też
- Ambasada Serbii w Polsce
- Instytut Polski w Belgradzie
- Polonia w Serbii
Przypisy
Bibliografia
