Ambasada Niemiec w Polsce

Ambasada Niemiec w Polsce, znana również jako Ambasada Republiki Federalnej Niemiec czy Ambasada Niemiecka (niem. Deutsche Botschaft Polen, Botschaft der Bundesrepublik Deutschland Polen), to niemiecka placówka dyplomatyczna z siedzibą w Warszawie, przy ul. Jazdów 12.

Podział organizacyjny

Wydział Polityczny (niem. Politisches Referat)
Wydział Prasowy i PR (niem. Referat Presse und Öffentlichkeitsarbeit)
Wydział ds. Polityki Społecznej (niem. Referat Sozial- und Beschäftigungspolitik)
Wydział Ekonomiczny (niem. Wirtschaftsdienst)
Niemiecka agencja promocji handlowej i inwestycyjnej Germany Trade and Invest, ul. Grzybowska 87
Niemiecka Centrala Turystyki (niem. Deutsche Zentrale für Tourismus – DZT), ul. Grzybowska 87
Przedstawicielstwo Wolnego Kraju Związkowego Bawarii (niem. Freistaat Bayern), ul. Grzybowska 87
Agencja Rozwoju Gospodarczego Landu Nadrenia Północna-Westfalia NRW.INVEST GmbH, ul. Grzybowska 87
Przedstawiciel Saksońskiej Gospodarki, Wrocław, w Kamienicy Pod Błękitnym Słońcem, Rynek 7
Przedstawicielstwo Landu Dolna Saksonia, Warszawa, ul. Piaskowa 4
Centrum Współpracy Gospodarczej Hesja-Polska, w budynku Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu, al. Niepodległości 16–18
Biuro Nadrenii-Palatynatu, Opole, ul. Ozimska 48
Biuro Hansy w Gdańsku, w Domu Schlütera przy ul. Piwnej 1
Hafen Hamburg Marketing, Warszawa, ul. Pańska 96
Wydział Kultury (niem. Kulturreferat)
Instytut Goethego w Warszawie (niem. Goethe-Institut Warschau), ul. Chmielna 11
Informatorium, centrum informacji o Niemczech
Instytut Goethego w Krakowie (niem. Goethe-Institut Krakau), w pałacu Potockich na Rynku Głównym 20
Niemiecka Centrala Wymiany Akademickiej (niem. Deutscher Akademischer Austauschdienst – DAAD), ul. Zielna 37
Polsko-Niemiecka Szkoła Spotkań i Dialogu im. Willy’ego Brandta (niem. Deutsche Schule Warschau, „Willy-Brandt-Schule”), ul. św. Urszuli Ledóchowskiej 3 (1978–)
Wydział Prawno-Konsularny (niem. Rechts- und Konsularreferat)
Konsulat Generalny w Gdańsku (niem. Generalkonsulat in Danzig), w budynku b. Klubu Żeglarskiego w al. Zwycięstwa 23
Konsulat Generalny w Krakowie (niem. Generalkonsulat in Krakau), w pałacu Morsztynów przy ul. Stolarskiej 7
Konsulat Generalny we Wrocławiu (niem. Generalkonsulat in Breslau), w budynku rodziny Haase przy ul. Podwale 76
Konsulat w Opolu (niem. Konsulat in Oppeln), ul. Strzelców Bytomskich 11
Wydział ds. Nauki i Badań Naukowych (niem. Referat Wissenschaft und Forschung)
Niemiecki Instytut Historyczny w Warszawie (niem. Deutsches Historisches Institut in Warschau), w pałacu Karnickich, Al. Ujazdowskie 39
Attachat Wojskowy (niem. Militärattachéstab)
Administracja (niem. Verwaltung)

Lista ambasadorów

Przedstawiciele Republiki Weimarskiej i III Rzeszy:

Przedstawiciele Niemieckiej Republiki Demokratycznej:

Przedstawiciele Republiki Federalnej Niemiec (w latach 1963–1972 jako szef misji handlowej):

Historia

Okres do I wojny światowej

W ramach dwustronnych relacji między Niemcami a Rosją istniał konsulat generalny Niemiec w Warszawie, który mieścił się w różnych lokalizacjach, w tym w Pałacu Branickich przy ul. Podwale 497 (1829), ul. Królewskiej 19 (1869–1882), obecnie nieistniejący, oraz w kamienicy księżnej Zofii Światopełk – Czetwertyńskiej przy ul. Mazowieckiej 11 (1883–1887). Funkcjonowały także inne niemieckie przedstawicielstwa w Warszawie.

Konsulat generalny Saksonii/Saksonii-Weimaru w budynku Rosyjskiego Towarzystwa Ubezpieczeń, ul. Miodowa 11–13 (1857–1870), obecnie nieistniejący.
Konsulat Bawarii (1829, 1869–1873), adres jw.
Konsulat Wirtembergii (1822, 1858).

Konsulaty niemieckie działały także w Gdańsku, Gdyni, Katowicach, Krakowie, Lwowie, Łodzi, Poznaniu oraz Toruń.

Okres międzywojenny

Oficjalne stosunki dyplomatyczne w okresie międzywojennym zostały nawiązane 21 listopada 1918 roku, jednak już 15 grudnia tego samego roku zostały zawieszone. Siedziba poselstwa znajdowała się w hotelu Bristol (1918). Po wznowieniu działalności w 1920 roku, Niemcy miały swoje przedstawicielstwo w różnych lokalizacjach, m.in. w kamienicy Władysława Ławrynowicza przy al. Ujazdowskich 22 oraz w pałacyku Klary Dillenius przy ul. Piusa XI 17 (obecnie ul. Piękna). W 1934 roku zmieniono rangę poselstwa na ambasadę, która w 1939 roku została zbombardowana przez niemiecką Luftwaffe.

W tym okresie Niemcy utrzymywały konsulaty w różnych miastach, takich jak Cieszyn, Wolne Miasto Gdańsk, Gdynia, Katowice, Kraków, Lwów, Łódź, Poznań oraz Toruń. Do kwietnia 1940 roku konsulaty te zostały zlikwidowane.

Po II wojnie światowej

Ambasada i konsulaty Niemieckiej Republiki Demokratycznej

Stosunki dyplomatyczne z NRD zostały nawiązane w 1949 roku, a od 1953 roku utrzymywano ambasadę. W latach 1954–1957 ambasada znajdowała się w al. Róż 3, a później przy al. I Armii Wojska Polskiego 2–4 (obecnie al. Szucha). W tym okresie istniały również cztery konsulaty w Gdańsku, Szczecinie, Wrocławiu oraz Katowicach.

Ambasada i konsulaty Republiki Federalnej Niemiec

Rozwój stosunków z RFN następował wolniej. W latach 1963–1972 przy ambasadzie USA funkcjonowało Biuro Przepustek do Niemiec. W 1963 roku powstało zachodnioniemieckie przedstawicielstwo handlowe, które w 1972 roku przekształcono w ambasadę. W 1990 roku utworzono konsulaty w Gdańsku, Wrocławiu, Krakowie i Opolu. W latach 2005–2007 zbudowano nową siedzibę ambasady przy ul. Jazdów 12.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918–1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938
Tadeusz Kur: Rezydencje dyplomatyczne w krajobrazie Warszawy, Stolica 1961, nr. 29/30, s. 6–7
Edward Józef Pałyga: Warszawski korpus dyplomatyczny w okresie międzywojennym, [w:] Warszawa II Rzeczypospolitej 1918–1939, PWN, Warszawa 1973
Marek Masnyk, Ryszard Kaczmarek: Konsulaty na pograniczu polsko-niemieckim i polsko-czechosłowackim w latach 1918–1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, s. 206, ISBN 83-226-1334-2.
Tomasz Rabant: Antypolska działalność niemieckiej służby dyplomatycznej i konsularnej w Polsce w przededniu II wojny światowej oraz jej ewakuacja i likwidacja, Pamięć i Sprawiedliwość 5/1/2006 (9), s. 199–215
Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
Rafał Jumg: Tradycja zobowiązuje. Konsulaty w Łodzi międzywojennej, Kronika Miasta Łodzi, kwart. nr 2/2007
Peter Salden: Polsko-niemieckie stosunki po drugiej wojnie światowej do r. 1956, [w:] [4]
Rafał Jung: Od Kesslera do Moltkego: dzieje Poselstwa i Ambasady Niemiec w Warszawie w latach 1918–1939, Wydawnictwo Ibidem, Kurowice koło Łodzi 2012, s. 375, ISBN 978-83-62331-15-4.
Patryk Pleskot: Dyplomata, czyli szpieg? Działalność służb kontrwywiadowczych PRL wobec zachodnich placówek dyplomatycznych w Warszawie (1956–1989), Warszawa: IPN, 2013, s. 656, ISBN 978-83-7629-487-2.
Jerzy S. Majewski: Przenieś się w czasie i zajrzyj do „AmbaSSady” w 1939 r., Gazeta Wyborcza z 14 października 2013, [w:] [5]
Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie, Historia i działalność, Petrus, Kraków 2014, s. 174, ISBN 978-83-7720-051-3.