Ambasada Królestwa Niderlandów w Warszawie

Ambasada Królestwa Niderlandów w Warszawie

Ambasada Królestwa Niderlandów w Warszawie (nid. Nederlandse ambassade in Warschau) to holenderska placówka dyplomatyczna, która znajduje się w Warszawie przy ul. Kawalerii 10.

Podział organizacyjny

  • Dział Polityczny (nid. Politieke Afdeling)
  • Dział Ogólny i Konsularny (nid. Afdeling Algemene- en Consulaire Zaken)
  • Dział Ekonomiczno-Handlowy (nid. Economische Afdeling)
  • Dział ds Rolnictwa, Przyrody i Jakości Żywności (nid. Afdeling Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit)
  • Dział Celny (nid. Douane Afdeling)
  • Dział ds Straży Granicznej, Imigracji i Bezpieczeństwa Lotnictwa Cywilnego (nid. Koninklijke Marechaussee Afdeling, Wydział Królewskiej Policji Wojskowej)

Siedziba

Pierwsza misja dyplomatyczna do Niderlandów, na czele z hrabią Pawłem Działyńskim, miała miejsce w 1597 roku, a pierwsze przedstawicielstwo dyplomatyczne tego kraju w Warszawie datuje się na XVII wiek.

Przed I wojną światową

W okresie porozbiorowym, przed I wojną światową, Holandia miała w Warszawie konsulat, który mieścił się kolejno w różnych lokalizacjach: przy ul. Złotej 28 (1881), ul. Elektoralnej 5 (1882–1884), ul. Złotej 4 (1885–1887), ul. Złotej 6 (1888), ul. Nowogrodzkiej 23 (1888), ul. Widok 3 (1890–1896), ul. Jerozolimskiej 70 (1895–1905), ul. Wierzbowej 11 (1908–1911), oraz przy ul. Mazowieckiej 5 (1913), która obecnie nie istnieje.

Od 1815 roku działał również konsulat w Gdańsku, m.in. przy Hundegasse 272, obecnie ul. Ogarnej 51 (1815–), w siedzibie firmy Almonde und Behrend, Langgarten 201, obecnie ul. Długie Ogrody 47 (1839–1844), Heilige-Geist-Gasse 73, obecnie ul. św. Ducha 127 (1845–1876), oraz w siedzibie firmy G.F. Focking, Jopengasse 18, obecnie ul. Piwnej (1876–1905).

Okres międzywojenny

W okresie międzywojennym wznowiono stosunki dyplomatyczne w 1921 roku. Najpierw konsulat, a potem poselstwo funkcjonowało przy ul. Śniadeckich (1919–1922), ul. Czackiego 9 m. 8 (1923–1936), a następnie w wilii Gawrońskich w Al. Ujazdowskich 23 (1938–1939).

Holandia posiadała także konsulaty:

  • w Wolnym Mieście Gdańsku, m.in. przy Hundegasse 35, obecnie ul. Ogarna (1922–1927), w siedzibie firmy G.F. Focking, Langgasse 32-34, obecnie ul. Długiej (1929–1933), oraz w siedzibie Danziger Privat-Actien-Bank, Langer Markt 9, obecnie Długi Targ (1935–1939), w siedzibie oddziału Polskiego Banku Przemysłowego.
  • w Lwowie: przy ul. Kadeckiej 5b, obecnie Героїв Майдану/Bohaterów Majdanu (1938).

Po II wojnie światowej

Stosunki dyplomatyczne zostały wznowione w 1945 roku. Poselstwo mieściło się najpierw w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 5, obecnie 45 (1945–1948), następnie przy ul. Nowy Świat 47 (1948–1951), w budynku firmy Roche z 1933 roku (proj. Romuald Gutt) przy ul. Rakowieckiej 19 (1953–1991), a później przy ul. Chocimskiej 6 (1993–2003). W 1958 roku przedstawicielstwo podniesiono do rangi ambasady.

W kolejnych latach poszukiwano nowej siedziby, a na początku lat 60. planowano budowę na rogu ul. Senatorskiej i pl. Zamkowego, co zrealizowano dopiero w 2004 roku, kiedy to władze Holandii otworzyły nowy obiekt (proj. Erik van Egeraat Associated Architects) przy ul. Kawalerii 10. Projekt ambasady inspirowany był dziełami XVII-wiecznego niderlandzkiego architekta Tylmana van Gameren, który zaprojektował m.in. pałac w Nieborowie, pałac Branickich w Białymstoku oraz kościół parafii Św. Kazimierza w Warszawie. Budynek został wpisany na listę Polska. Ikony Architektury w 2005 roku, a w 2016 roku nominowany do Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy w kategorii Budynek użyteczności publicznej 2001–2014.

Poseł/ambasador rezydował m.in. w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42-44 (1948), w Klarysewie (1955–1964), a także w Warszawie przy ul. Racławickiej 114 (1966).

Od 1945 roku w Trójmieście działała Misja Repatriacyjna Holandii, a później utworzono konsulat, początkowo w sopockim Grand Hotelu (1946), następnie w Gdańsku przy ówczesnej al. Stalina 34 (1946–1947), i w Gdyni przy ul. 10 Lutego 21 (1947–1980?).

W latach 1986–1990 przy ambasadzie Holandii, w budynku dotychczasowego przedstawicielstwa Izraela przy ul. Krzywickiego 24, funkcjonowała sekcja interesów Izraela. Od 1967 roku, w wyniku wojny sześciodniowej i zerwania stosunków z Izraelem przez Polskę, ambasada Holandii zajmowała się sprawami Izraela w Polsce.

Zobacz też

  • Konsulat Holandii w Gdańsku
  • Ambasada RP w Hadze
  • Niderlandzko-Polska Izba Gospodarcza

Przypisy

Bibliografia

Tadeusz Kur: Rezydencje dyplomatyczne w krajobrazie Warszawy, Stolica 1961, nr 29/30, s. 6–7.

Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.

Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace. stosunki.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].

Ryszard Żelichowski: Stosunki polsko-holenderskie w Europie pojałtańskiej, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa 2014, s. 777, ISBN 978-83-64091-22-3.

Linki zewnętrzne

Historia kontaktów polsko-holenderskich. wiatrak.nl. [dostęp 2019-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)].

Bryła budynku ambasady

Przeczytaj u przyjaciół: