Ambasada Francji przy Stolicy Apostolskiej to dyplomatyczna misja Republiki Francuskiej w Rzymie, gdzie znajduje się jej siedziba.
Tradycją jest, że przedstawiciel rządu francuskiego uczestniczy w konsystorzach, na których mianowani są francuscy kardynałowie, a także w ceremoniach kanonizacyjnych i beatifikacyjnych Francuzów.
Historia
Relacje między Francją a papiestwem sięgają roku 496, kiedy to władca Franków, Chlodwig I, przyjął chrzest. Te stosunki trwały do dzisiaj, z przerwami pod koniec XVIII wieku, które były wynikiem rewolucji francuskiej, oraz w latach 1904-1921.
Od XIV lub XV do XVIII wieku, obok świeckich ambasadorów, Francja miała w Rzymie kardynałów-protektorów, którzy reprezentowali jej interesy wobec papieża. W imieniu króla Francji mogli oni wpływać na przebieg konklawe, zgłaszając ekskluzywę, chociaż miało to również prawo czynić innych kardynałów.
Ambasadorzy
od 1948
Wladimir d’Ormesson (1948 – 1956)
Roland Jacquin de Margerie (1956 – 1959)
Guy de La Tournelle (1959 – 1964)
René Brouillet (1964 – 1974)
Gérard Amanrich (1974 – 1976)
Georges Galichon (1976 – 1979)
Louis Dauge (1979 – 1983)
Xavier Daufresne de La Chevalerie (1983 – 1985)
Bertrand Dufourcq (1985 – 1988)
Jean-Bernard Raimond (1988 – 1991)
René Ala (1991 – 1993)
Alain Pierret (1993 – 1995)
Jean-Louis Lucet (1995 – 1998)
Jean Guéguinou (1998 – 2000)
Alain Dejammet (2000 – 2001)
Pierre Morel (2001 – 2005)
Bernard Kessedjian (2005 – 2007)
Stanislas Lefebvre de Laboulaye (2009 – 2012)
Bruno Joubert (2012 – 2015)
Philippe Zeller (2016 – 2018)
Élisabeth Beton-Delègue (2019 – 2022)
Florence Mangin (2022 – obecnie)
Villa Bonaparte
Od 1950 roku Ambasada Francji przy Stolicy Apostolskiej znajduje się w Villi Bonaparte. Budynek, pochodzący z około 1750 roku, stał się miejscem zamieszkania niektórych członków rodziny Bonapartych po 1815 roku, gdy papież Pius VII udzielił im azylu w Rzymie. Ich potomkowie sprzedali nieruchomość rządowi pruskiemu w 1906 roku. Właścicielem budynku była niemiecka strona do 1945 roku, kiedy to został on skonfiskowany przez aliantów.
Przypisy
Bibliografia
Oficjalna strona ambasady
