Ambasada Czech w Polsce

Ambasada Czech, znana również jako Ambasada Republiki Czeskiej w Polsce (cz. Velvyslanectví České Republiky ve Varšavě), stanowi czeską stałą misję dyplomatyczną w Polsce. Jej siedziba znajduje się w Warszawie, przy ul. Koszykowej 18.

Podział organizacyjny

W skład przedstawicielstwa wchodzą:

Wydział Polityczny (cz. Politický úsek)
Wydział Konsularny (cz. Konzulární úsek)
Wydział Ekonomiczno-Handlowy (cz. Ekonomický úsek)
Wydział Promocji Handlu/CzechTrade
Wydział Techniczno-Administracyjny (cz. Hospodářsko-technický úsek)
Biuro Attaché Obrony (cz. Úřad přidělence obrany)
Czeskie Centrum (cz. České centrum), al. Róż 16 (od 1946)
Czeska Centrala Ruchu Turystycznego – CzechTourism (cz. Česká centrála cestovního ruchu), al. Róż 16 (od 2003)

Historia

Okres Czechosłowacji do 1939

Stosunki dyplomatyczne zostały nawiązane po odrodzeniu Rzeczypospolitej w 1919 roku. Przedstawicielstwo Czechosłowacji działało początkowo jako Delegacja Republiki Czechosłowackiej, a następnie jako poselstwo, które zmieniało lokalizacje: ul. Marszałkowska (1919), ul. Wielka 33 (1919-1920), obecnie ul. Lwowska, pałacyk przy ul. Moniuszki 1a (1922–1925, obecnie nieistniejący), ul. Zgody 10 (1925–1928), ul. Szopena 13 (1928), oraz w kamienicy hrabiego Aleksandra Uwarowa z 1890 roku przy ul. Koszykowej 18 (1930–1939). Podczas Wojny polsko-bolszewickiej, w obliczu zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był okresowo ewakuowany do Poznania (od początku sierpnia 1920).

W tym czasie Czechosłowacja posiadała w Polsce kilka konsulatów:

Gdynia przy ul. Świętojańskiej 120 (1937–1939),
Katowice (1924–1937), w tym wicekonsulat w kamienicy przy ul. Moniuszki 5 (1926–1932), konsulat w budynku przy ul. Mickiewicza 14 (1933-1935), ul. Mickiewicza 16 (1936), ul. Mickiewicza 14 (1937),
Kraków (1919–1939), m.in. w budynku dawnej szkoły zakonnej SS Augustianek przy ul. Skałecznej 10 (1920), w kamienicy przy ul. Gołębiej 18 (1921–1936),
Lwów (1921–1939), w tym w kamienicy przy ul. 3-go Maja 2 (1926-1929),
Poznań (1921–1936) przy pl. Sapieżyńskim 8 (1926–1933),
oraz Urząd Paszportowy w Cieszynie (1920–1924).

Okres Czechosłowacji od 1945

Stosunki dyplomatyczne zostały reaktywowane w 1945 roku. Początkowo poselstwo mieściło się w hotelu „Polonia” w Al. Jerozolimskich 45 (1945-1946), a od 1947 roku funkcjonowało jako ambasada. Przedstawicielstwo dyplomatyczne ponownie usytuowane było w ul. Koszykowej 18 (1946-), a także w al. Róż 16, gdzie znajdowała się rezydencja ambasadora (1948-).

Wydział Promocji Handlu Ambasady działał przy ul. Pięknej 64a (1951–1956), a następnie w pałacyku przy ul. Litewskiej 6 (1956–1993).

Wydział Kultury, znany jako Czechosłowacki Ośrodek Informacyjny, później Czechosłowacki Ośrodek Kultury i Informacji, początkowo znajdował się w al. Wyzwolenia 6 (1949-1956), a następnie w budynku przy ul. Marszałkowskiej 77/79 (1956-1993). Podobny ośrodek istniał również w Szczecinie przy ul. Śląskiej 38.

Czechosłowacja posiadała dwa konsulaty generalne:

Konsulat w Katowicach (1947–1962, 1973–1992) przy ul. Młyńskiej oraz w hotelu „Katowice” (1973),
Konsulat w Szczecinie (1948–1992) przy ul. Piotra Skargi 32.

Do 1989 roku przy Ambasadzie działała Grupa Operacyjna StB, a także przedstawiciele w urzędach konsularnych.

Okres Republiki Czeskiej

W 1993 roku Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z nowym sukcesorem Czechosłowacji – Czechami. Ambasada znajduje się w Warszawie przy ul. Koszykowej 18. Rezydencja ambasadora była umiejscowiona w al. Róż 16 (1948-2003).

Czechy utrzymywały Konsulat Generalny w Katowicach przy ul. Stalmacha 21 (1993-2008) oraz Konsulat Generalny we Wrocławiu (2001-2005). Przedstawicielstwo CzechTrade, Wydział Promocji Handlu Ambasady, funkcjonowało w pensjonacie Zgoda (1960-2004), a obecnie w siedzibie ambasady przy ul. Koszykowej 18 (od 2011).

Od 2004 roku Czeskie Centrum znajduje się w budynku ambasady Czech, w willi Bahrów z 1880 roku w al. Róż 16.

Zobacz też

Galeria

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918–1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260

Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938

Romuald Gelles: Konsulaty we Wrocławiu wczoraj i dziś, Wydawnictwo TW „Wratislavia”, Wrocław 1996, s. 192, ISBN 83-86221-07-0.

Jerzy J. Bestry: Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej w Czechosłowacji, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2005, s. 221, ISBN 83-229-2669-3, OCLC 69287294.

Ryszard Techman: Czechosłowacka sieć konsularna w Polsce w latach 1947–1992, Polski Przegląd Dyplomatyczny, 2006 nr 1 (29), s. 105–129.

Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.

Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013.

Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie, Historia i działalność, Petrus, Kraków 2014, s. 174, ISBN 978-83-7720-051-3.

Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej: powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska.