Amazonka krasnogłowa

Amazonka krasnogłowa (Amazona viridigenalis) to gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae), który pochodzi z Meksyku. Jest on zagrożony wyginięciem.

Taksonomia

Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1853 roku przez amerykańskiego ornitologa Johna Cassina, który nadał mu nazwę Chrysotis viridigenalis. W chwili obecnej (2020 r.) klasyfikowany jest w rodzaju Amazona. Nie wyróżnia się żadnych podgatunków.

Obszar występowania

Amazonka krasnogłowa występuje w północno-wschodnim Meksyku. Została także wprowadzona do Miasta Meksyk, Portoryko oraz do kilku regionów Stanów Zjednoczonych, w tym Teksasu, Kalifornii, Florydy oraz na hawajską wyspę Oʻahu.

Morfologia

Amazonki krasnogłowe osiągają długość od 30 do 33 cm i ważą od 293 do 345 g. Ich upierzenie jest przeważnie zielone, z czerwonym czołem, kantarkiem oraz wierzchem głowy. Ciemnoniebieski pasek biegnie od zaocznych do karku. Na skrzydłach widnieje czerwone lusterko, a oczy są żółte, otoczone bladoszarą obwódką. Dziób jest żółty, a nogi mają kolor bladobrązowy. Młode osobniki mają mniej intensywne barwy czerwonej oraz niebieskiej na głowie.

Ekologia i zachowanie

Amazonki krasnogłowe preferują nizinne tereny do 1000 m n.p.m. Ich dieta składa się głównie z nasion, owoców, kwiatów i nektaru, a także niektórych owadów. Na obszarach, gdzie zostały wprowadzone, potrafią korzystać z lokalnych źródeł pożywienia.

Poza sezonem lęgowym ptaki te tworzą duże stada, często towarzysząc amazonkom żółtogardłym (Amazona oratrix) oraz zmiennym (Amazona autumnalis). Najgłośniejsze są o świcie i zmierzchu, a podczas poszukiwania jedzenia wydają charakterystyczne dźwięki.

Sezon lęgowy trwa od kwietnia do maja. Samice składają od 2 do 4 jaj, które wysiadują przez 28 dni. Młode stają się samodzielne po 9 tygodniach.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 1994 roku uznaje amazonkę krasnogłową za gatunek zagrożony (EN – Endangered). Szacuje się, że liczba dorosłych osobników wynosi od 2000 do 4300, a ich populacja maleje. Największe zagrożenie stanowi nielegalny handel dzikimi ptakami oraz utrata naturalnych siedlisk. Głównie pisklęta są nielegalnie wywożone, a ich wydobycie z gniazd często prowadzi do trwałych uszkodzeń dziupli (czasami wycinane są całe drzewa), co zmniejsza dostępne miejsca do gniazdowania. Zanim ptaki zostaną wywiezione z Meksyku, ponad 50% z nich umiera. Gatunek jest objęty I załącznikiem CITES.

Pomimo spadku liczby osobników w naturalnym środowisku, inwazyjna populacja amazonek w Los Angeles jest stabilna i jej liczebność rośnie.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne dostępne są w serwisie eBird, prowadzonym przez Cornell Lab of Ornithology.

Przeczytaj u przyjaciół: