Amazoniec (Amazonius) to rodzaj pająków, który należy do infrarzędu ptaszników oraz rodziny ptasznikowatych. W jego obrębie znajduje się cztery opisane gatunki, które zamieszkują Amerykę Południową.
Morfologia
Długość ciała samic wynosi około 30–40 mm, natomiast samców osiąga od 20–30 mm. Ubarwienie pająków zmienia się w miarę ich rozwoju. Karapaks jest dłuższy niż szerszy, z lekko wyniesioną częścią głowową oraz szerszym i mniej lub bardziej wysklepionym wzgórkiem ocznym, posiadającym proste i głębokie jamki. Oczy pary przednio-środkowej znajdują się na tej samej wysokości co oczy pary przednio-bocznej. Brak nadustka, a szczękoczułki nie mają rastellum. Szczególną cechą są niemal prostokątne szczęki, które mają przednie płaty zakończone stożkowatymi wyrostkami oraz około 135–130 kuspuli w kątach wewnętrznych. Warga dolna nie jest węższa niż długa i posiada 117–211 kuspuli. Na aparat strydulacyjny składają się nitkowate, długie i krótkie szczecinki, rozmieszczone bezładnie na nasadowo-brzusznych częściach szczękoczułków, oraz owalne liry szczęk, które mają więcej i smuklejsze szczecinki niż u harfiarzy. Na nogogłaszczkach i odnóżach brak jest szczecinek strydulacyjnych. Wargę dolną oddziela płytka i płaska bruzda od dłuższego niż szerszego, spiczasto zakończonego sternum, na którym znajdują się trzy pary sigilli oddalone o około swoją średnicę od krawędzi sternum. Odnóża pierwszej i czwartej pary są zazwyczaj najdłuższe i równej długości, podczas gdy u samic dwóch gatunków odnóże czwartej pary jest nieco dłuższe od pierwszej. Najkrótsze są odnóża trzeciej pary. Odnóża pierwszej i drugiej pary mają na nadstopiach i stopach szpatułkowate skopule. Trichobotria maczugowate znajdują się w odsiebnych ⅔ długości stopy, a na goleniach i nadstopiach samców obecne są bocznie skierowane szczecinki. Opistosoma (odwłok) nie ma włosków parzących, a kądziołki przędne pary tylno-bocznej mają formę palcowatą.
Samce charakteryzują się obecnością na goleniach pierwszej pary odnóży apofiz (haków) goleniowych, które składają się z dwóch gałęzi; za dłuższą, tylno-boczną, znajduje się guzek. Nogogłaszczki samca mają prawie trójkątne cymbium, zbudowane z dwóch płatów o niemal równych rozmiarach, z których tylno-boczny nie ma zaokrąglonego wyrostka. Kulisty bulbus zawiera małe subtegulum, guzek na przednio-bocznej powierzchni tegulum oraz niespłaszczony, niezakrzywiony i pozbawiony kilów embolus. Genitalia samicy składają się z dwóch oddzielnych, prostych spermatek z wierzchołkami podzielonymi lub wielopłatowymi.
Rozprzestrzenienie
Rodzaj ten występuje w regionie neotropikalnym, zamieszkującym Puszczę Amazońską, i jest znany z obszarów Kolumbii, Wenezueli, Gujany Francuskiej, północnej Brazylia, Ekwadoru oraz wschodniego Peru.
Taksonomia
Rodzaj ten został wprowadzony w 2022 roku przez Yeimy Cifuentes i Rogéira Bertaniego na łamach Zootaxa w związku z rewizją rodzajów Psalmopoeus i Tapinauchenius. Nazwa rodzajowa pochodzi od Amazonii. Gatunkiem typowym jest opisany w 1994 roku przez Güntera Schmidta Tapinauchenius elenae.
Do tego rodzaju zalicza się cztery opisane gatunki:
- Amazonius burgessi (Hüsser, 2018) – amazoniec kolumbijski
- Amazonius elenae (Schmidt, 1994) – amazoniec ekwadorski
- Amazonius germani Cifuentes et Bertani, 2022 – amazoniec gujański
- Amazonius giovaninii Cifuentes et Bertani, 2022 – amazoniec brazylijski
