Amatorculus stygius – to gatunek pająka, który należy do rodziny skakunowatych oraz podrodziny Salticinae.
Taksonomia
Po raz pierwszy gatunek ten został opisany w 2005 roku przez Gustava R.S. Ruiza oraz Antônia D. Brescovita w „Revista Brasileira de Zoologia”. Lokalizacja typowa dla tego gatunku to Estação Ecológica de Itirapina, znajdująca się w Itirapinie w brazylijskim stanie São Paulo. Epitet gatunkowy, oznaczający po łacinie „z piekła rodem”, odzwierciedla jego niezwykły charakter.
Morfologia
Samce tego gatunku mają długość ciała od 3,85 do 4,5 mm, przy długości karapaksu wynoszącej od 1,95 do 2,15 mm. Samice osiągają długość ciała od 3,35 do 4,47 mm, a ich karapaks ma długość od 1,7 do 1,9 mm.
Karapaks jest wysoki i ma ciemnożółty kolor z czarnymi obwódkami wokół oczu; u samca występuje brązowe obrzeżenie, szeroki brązowy pas od jamki do tylnej krawędzi oraz ciemne paski od oczu tylno-bocznych niemal do tyłu. U samicy karapaks ma dwa beżowe paski po bokach jamki oraz jasne paski biegnące od oczu tylno-bocznych do tyłu prosomy. Szczękoczułki samca, brązowe i wzorzyste, mają na przedniej krawędzi pięć zębów, podczas gdy szczękoczułki samicy są jasnożółte i nie mają wzorów. Nogogłaszczki samicy są jasnożółte, a samca – ciemnobrązowe. Wargi dolna i szczęki mają żółty kolor. Sternum samicy jest jasnożółte, natomiast sternum samca ma ciemnożółty kolor z ciemnobrązową smugą w kształcie litery „U”. Odnóża samicy są jednolicie jasnożółte, podczas gdy u samca są jasnożółte z ciemnobrązowym znakiem na przednio-bocznej powierzchni ud ostatniej pary. Opistosoma (odwłok) samca jest bladokremowa z beżowym skutum na przedniej części grzbietu, zaś samica ma jasnożółtą, beżowo owłosioną opistosomę z beżowym nakrapianiem i szewronami na wierzchu oraz beżowym upstrzeniem od spodu i po bokach. Wszystkie kądziołki przędne samca są brązowe, a samicy jasnożółte.
Genitalia samicy charakteryzują się płytką płciową z okrągłym przedsionkiem oraz wulwą z zafalowanymi przewodami kopulacyjnymi i wydłużonymi spermatekami. Nogogłaszczki samca mają wykształcony wyrostek wentralny goleni, a apofiza retrolateralna goleni rozwidla się na dwie gałęzie, z których grzbietowa jest zaostrzona, a brzuszna krótsza niż u A. cristinae. Bulbus samca cechuje się owalnym tegulum oraz bardzo krótkim embolusem.
Rozprzestrzenienie
Jest to gatunek neotropikalny, pochodzący z południowej Ameryki, endemiczny dla południowej Brazylii. Znany jest z takich stanów jak Minas Gerais i São Paulo, a także z Dystryktu Federalnego.
Przypisy
