Amanullah Chan
Amanullah Chan (urodzony 1 czerwca 1892, zmarły 25 kwietnia 1960) był emirem Afganistanu w latach 1919–1926 oraz królem tego kraju w latach 1926–1929.
Po śmierci swojego ojca, Habibullaha, objął tron i niemal od razu ogłosił pełną niezależność Afganistanu, co doprowadziło do zbrojnego konfliktu z Wielką Brytanią, znanego jako trzecia wojna afgańska. Konflikt ten zakończył się w 1919 roku podpisaniem afgańsko-brytyjskiego traktatu pokojowego w Rawalpindi, który uznał niepodległość Afganistanu. W tym samym roku nawiązał również stosunki dyplomatyczne z Rosją Bolszewicką, a w 1926 roku podpisał pakt o nieagresji z ZSRR. W 1926 roku przekształcił Emirat Afganistanu w Królestwo.
W sferze polityki wewnętrznej starał się wprowadzać reformy społeczne inspirowane wzorami europejskimi, co spotkało się z oporem ze strony muzułmańskich teologów. W 1928 roku doszło do powstania antyrządowego, które zmusiło go do abdykacji. Po tym wydarzeniu udał się na emigrację do Włoch i Szwajcarii, gdzie zmarł w Zurychu.
Otrzymał wiele odznaczeń, w tym papieski Order Złotej Ostrogi w 1928 roku oraz Order Orła Białego podczas wizyty w Polsce.
== Przypisy ==
