Amanjaku

Amanjaku – Niebiański Zły Demon

Amanjaku lub Amanojaku (jap. 天邪鬼 lub 天の邪鬼, co dosłownie oznacza „Niebiański Zły Demon”) to jeden z yōkai obecnych w japońskiej mitologii. Imię to może być również zapisywane jako 河伯 lub 海若.

W dzisiejszych czasach termin amanojaku odnosi się do osób o naturze przewrotnej, przekornej i upartej, często z niezdrową osobowością.

Pochodzenie

Amanjaku w buddyzmie symbolizuje splamienie człowieka. Jest lekceważony przez Czterech Niebiańskich Królów oraz Wadżrapanę. Wizerunek jego twarzy można znaleźć na podbrzuszu zbroi Vaisravany. W Chinach część ta zbroi nosi imię wodnego demona, znanego w Japonii jako Kahaku (jap. 河伯). Ponadto, inny wodny demon z chińskiej mitologii, 海若, był odczytywany w kun’yomi jako Amanojaku. Synkretyzm tych dwóch bytów oraz starojapońskiego wizerunku Amanjaku przyczynił się do powstania współczesnego obrazu tego demona.

Amanjaku wywodzi się od Amenowakahiko i Amanosagume, postaci opisanych w Kiki. Amenowakahiko, na rozkaz Amaterasu, miał podbić Ashihara no Nakatsukuni, jednak zapomniał o swoich zadaniach, poślubiając córkę Ōkuninushi. Po ośmiu latach bez powrotu, wysłano do niego posłańca, aby przypomniał mu o jego powinnościach. Amenowakahiko został ostrzeżony przez swojego sługę, Amanosagume, o nadchodzącym posłańcu. Gdy ten przybył, został natychmiast zabity strzałą. Ta sama strzała została następnie wystrzelona z niebios, kończąc życie Amenowakahiko. Imię Amenowakahiko (jap. 天稚彦) może być także zapisywane jako 天若彦 lub 天若日子.

Amanosagume był związany z ruchem nieba oraz przyszłością. Przedstawiano go jako byt poszukujący ludzkiego serca. W późniejszych opowieściach przekształcił się w mniejszego demona, który potrafił czytać w ludzkich sercach i zajmował się psotami oraz figlami.

Amanjaku pojawiają się w licznych japońskich baśniach i legendach, gdzie przedstawiane są jako niegroźne, mniejsze demony.