Aman Mikael Andom

Aman Mikael Andom

Aman Mikael Andom (ur. 21 czerwca 1924 w Chartumie, zm. 23 listopada 1974) był politykiem etiopskim, który pełnił funkcję przewodniczącego Dergu (Wojskowej Rady Administracyjnej) od 12 sierpnia do 17 listopada 1974 roku, po obaleniu cesarza Haile Selassie I. Jego śmierć miała miejsce w niewyjaśnionych okolicznościach.

Życiorys

Aman Andom przyszedł na świat w Chartumie, w Sudanie. Uczył się w Comboni College oraz St. George’s Military School. W trakcie II wojny światowej służył w armii etiopskiej, zorganizowanej przez cesarza Haile Selassie, która toczyła walki przeciwko włoskim okupantom w Etiopii. Szybko awansował, a w 1962 roku osiągnął stopień generała majora. W 1964 roku objął stanowisko attaché wojskowego przy etiopskiej ambasadzie w Waszyngtonie, gdzie również ukończył studia na Uniwersytecie Howarda.

Po powrocie do Etiopii w lipcu 1965 roku, cesarz mianował go ministrem obrony. W sierpniu 1974 roku Andom awansował na rangę generała porucznika i objął stanowisko szefa sztabu armii etiopskiej. W tym okresie w kraju narastał głęboki kryzys polityczny, który doprowadził do otwartych protestów przeciwko rządom cesarza Haile Selassie. We wrześniu 1974 roku armia ostatecznie usunęła cesarza z władzy, a Aman stał na czele państwa, pełniąc jednocześnie funkcje ministra obrony i szefa sztabu.

Początkowo postrzegano Amana jako kluczowego organizatora przewrotu oraz silnego lidera nowego reżimu. Jednakże jego pozycja okazała się słaba, co szczególnie uwidoczniło się w wyniku krwawych wydarzeń, które miały miejsce w nocy z 23 listopada 1974 roku. Wówczas to rozstrzelano 59 członków byłego rządu cesarskiego, pochodzących z arystokracji. Tego samego wieczoru, na rozkaz Mengystu Hajle Marjama, który okazał się prawdziwym architektem przewrotu, wysłano oddziały wojskowe do domu Amana. Po krótkiej walce rezydencja generała została opanowana, a on sam zginął. Po jego śmierci pojawiły się spekulacje, iż był Erytrejczykiem, a jego zgon był karą za wspieranie erytrejskich partyzantów pragnących oderwania się od Etiopii.

Bibliografia

Alex Axelrod, Charles Phillips, Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.

Przeczytaj u przyjaciół: