Amama Mbabazi
Amama Mbabazi (urodzony 16 stycznia 1949 w Mparo) to ugandyjski polityk oraz prawnik, który pełnił funkcje ministra obrony i ministra sprawiedliwości w latach 2006–2011. Był również premierem Ugandy od 24 maja 2011 do 18 września 2014.
Życiorys
Amama Mbabazi przyszedł na świat w 1949 roku w Mparo, w dystrykcie Kigezi (obecnie dystrykt Kabale). Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Makerere w Kampali, a następnie kontynuował edukację na studiach podyplomowych w zakresie praktyki prawniczej w Law Development Centre w Kampali. Po zakończeniu nauki został członkiem Uganda Law Society.
Na przełomie lat 60. XX wieku aktywnie zaangażował się w politykę, współtworząc lewicową organizację studencką. Po dojściu do władzy Idiego Amina w 1971 roku, dołączył do podziemnego ruchu Uganda National Liberation Army (UNLA), który sprzeciwiał się jego rządom, pełniąc w nim rolę sekretarza. Współpracował z Yowerim Musevenim, jednym z czołowych liderów UNLA, a w latach 1978-1979 był jego osobistym doradcą. Równocześnie, podczas prezydentury Amina, pracował w Izbach Prokuratury Generalnej (1976-1979) oraz pełnił funkcję sekretarza Ugandyjskiej Rady Prawa (Uganda Law Council).
Po obaleniu Amina w 1979 roku, Mbabazi został dyrektorem służb prawnych UNLA. W lutym 1981, po przejęciu władzy przez Miltona Obote, w wyniku wewnętrznych sporów i konfliktów w UNLA, opuścił kraj i udał się na emigrację. Na początku znalazł schronienie w Keni, a następnie przeniósł się do Szwecji. Wspólnie z Musevenim pracował nad stworzeniem struktur Narodowego Ruchu Oporu (National Resistance Movement, NRM).
Po dojściu Museveniego do władzy w 1986 roku, Mbabazi objął stanowisko szefa Organizacji Bezpieczeństwa Zewnętrznego (External Security Organisation), co przyczyniło się do utworzenia wywiadu kraju (1986-1992). Następnie, od 1992 do 1998, był ministrem stanu ds. obrony, a później ministrem stanu ds. współpracy regionalnej (1998-2002). W kolejnych latach pełnił funkcję ministra obrony. W czerwcu 2006 roku został mianowany ministrem bezpieczeństwa, a funkcję tę sprawował do maja 2011. Był także sekretarzem generalnym Narodowego Ruchu Oporu.
24 maja 2011 roku prezydent Yoweri Museveni powołał go na stanowisko nowego szefa rządu, a 25 maja 2011 roku jego kandydaturę zatwierdził parlament.
