Maria Amalia Augusta Wittelsbach
Maria Amalia Augusta Wittelsbach (urodzona 10 maja 1752 w Mannheimie, zmarła 15 listopada 1828 w Dreźnie) była księżniczką Palatynatu-Birkenfeld, ostatnią księżną elektorową oraz pierwszą królową Saksonii, a także księżną warszawską.
Była trzecim dzieckiem (pierwszą córką) księcia Fryderyka Michała Wittelsbacha i Marii Franciszki Wittelsbach. Jej dziadkami byli: Christian III Wittelsbach, książę Palatynatu-Zweibrücken oraz Karolina Nassau-Saarbrücken, a także Józef Karol Wittelsbach, hrabia Palatynatu-Sulzbach i Elżbieta Augusta Wittelsbach. Maria miała czwórkę rodzeństwa, w tym Karola Augusta, księcia Palatynatu-Zweibrücken, Anne Marię, księżną w Bawarii oraz Maksymiliana Józefa, króla Bawarii. W linii żeńskiej była potomkiem przedstawicielek polskiej szlachty, m.in. z rodów: Radziwiłłów, Potockich i Mohyłów.
29 stycznia 1769 roku poślubiła elektora Saksonii Fryderyka Augusta Wettyna. Maria Amalia urodziła czwórkę dzieci, z których jedynie córka Maria Augusta dożyła wieku dorosłego. W 1806 roku jej mąż został pierwszym królem Saksonii, a na mocy układu w Tylży z 7 lipca 1807 oraz w związku z postanowieniami Konstytucji 3 maja, został monarchą polskim jako władca Księstwa Warszawskiego.
W 1813 roku, po aresztowaniu przez króla Prus, Maria Amalia wraz z mężem była przetrzymywana w Berlinie do zakończenia Kongresu Wiedeńskiego. W tych trudnych momentach wsparcia udzielała jej księżna Luiza z Hohenzollernów Radziwiłłowa, która regularnie odwiedzała królową oraz króla Saksonii z pełnym szacunkiem.
Zmarła w Dreźnie półtora roku po śmierci męża.
