Amajak Zacharowicz Kobułow
Amajak Zacharowicz Kobułow (ros. Амаяк Захарович Кобулов; urodził się w 1906 roku w Tyflisie, zmarł 26 lutego 1955 roku) był generałem porucznikiem oraz ludowym komisarzem spraw wewnętrznych Uzbeckiej SRR w latach 1941–1945. Był bratem Bogdana, wysokiego rangą funkcjonariusza organów bezpieczeństwa, który również został rozstrzelany.
Życiorys
Do 1926 roku ukończył pięć klas szkoły handlowej, a następnie podjął zaoczne studia. Służył w Armii Czerwonej, a później pracował jako sekretarz w sądzie ludowym, rachmistrz oraz księgowy w spółdzielni i fabryce. Od 1927 roku był rachmistrzem w Oddziale Finansów OGPU Gruzińskiej SRR. W 1934 roku objął stanowisko szefa wydziału w Zarządzie NKWD Gruzji, a od 1937 roku kierował wydziałem w Tajno-Politycznym Oddziale Zarządu BP NKWD Gruzji. Wkrótce potem został szefem Rejonowego Oddziału NKWD w Achalciche, a w maju 1938 roku w Gagrze. Od grudnia 1938 roku pełnił funkcję pierwszego zastępcy ludowego komisarza spraw wewnętrznych (szefa NKWD) na Ukrainie w stopniu majora. Do września 1939 roku faktycznie był p.o. szefa NKWD Ukraińskiej SRR, gdyż to stanowisko pozostawało nieobsadzone. Następnie, do lipca 1941 roku, pracował jako rezydent NKWD w Berlinie. W latach 1941–1945 piastował stanowisko ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Uzbeckiej SRR. W 1945 roku został zastępcą szefa Zarządu Głównego ds. Jeńców Wojennych i Internowanych NKWD ZSRR w Moskwie w stopniu generała porucznika. W 1953 roku objął funkcję zastępcy szefa Urzędu Kontroli MWD. Został aresztowany 27 czerwca 1953 roku, a 1 października 1954 roku skazany na śmierć. Po odrzuceniu prośby o ułaskawienie 10 lutego 1955 roku został stracony.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie – 1940, 1943, 1944 i 1946)
- Order Kutuzowa II stopnia (1945)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1942)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1944)
- Odznaka „Zasłużony funkcjonariusz WCzK-OGPU-NKWD” (1937)
- Odznaka „Zasłużony pracownik MWD” (1948)
Bibliografia
Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.
