Amadynka czarnogardła (Poephila cincta)
Amadynka czarnogardła (Poephila cincta) to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny astryldowatych (Estrildidae), który zamieszkuje Australię. Nie jest on zagrożony wyginięciem.
Podgatunki i zasięg występowania
Wyróżnia się dwa podgatunki Poephila cincta:
- amadynka czarnorzytna (P. cincta atropygialis) – występująca w północno-wschodniej Australii
- amadynka czarnogardła (P. cincta cincta) – występująca w wschodnio-środkowej Australii
Te taksony były kiedyś klasyfikowane jako osobne gatunki. Proponowany podgatunek nigrotecta (opisany w rejonie rzeki Chester w północnej części półwyspu Jork) został uznany za synonim atropygialis.
Morfologia
W gatunku występuje niewielki dymorfizm płciowy. Samce mają błyszczącą, fioletową głowę, czarną linię od oka do dzioba oraz czarne gardło i pierś. Dziób jest gruby, o granatowofioletowym zabarwieniu. Brzuch i spód ciała są różowe, a wierzch ciała fioletowy. Skrzydła są fioletowe z czarnymi końcówkami, a ogon długi, wcięty i czarny. Samice są bardzo podobne, różnią się jedynie mniejszą czarną plamką ograniczoną do gardła. Obie płci mają różowe nogi.
Długość ciała wynosi około 11 cm, a masa ciała waha się od 12,9 do 17,1 g.
Zachowanie
Gatunek ten przejawia agresję zarówno wobec osobników swojego gatunku, jak i innych astryldów, z wyjątkiem największych przedstawicieli rodziny. Natomiast nie jest agresywny w stosunku do ptaków z innych grup.
Pokarm
Amadynka czarnogardła żywi się drobnymi ziarnami prosa i włośnicy. Chętnie spożywa nasiona traw oraz chwastów, a czasami także małe owady.
Status
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) amadynka czarnogardła jest od 2012 roku klasyfikowana jako LC (gatunek najmniejszej troski); wcześniej, od 2004 roku, była uznawana za NT (gatunek bliski zagrożenia). Liczebność populacji nie została dokładnie oszacowana, ale ptak ten opisany jest jako stosunkowo pospolity, lokalnie powszechny, chociaż rzadszy w południowej części swojego zasięgu. BirdLife International wskazuje na spadkowy trend liczebności populacji z powodu utraty i degradacji siedlisk. Niemniej jednak, spadki te są mniejsze niż wcześniej przypuszczano, co doprowadziło do zmiany statusu zagrożenia.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Zdjęcia, nagrania głosu i krótkie filmy można znaleźć w serwisie eBird, prowadzonym przez Cornell Lab of Ornithology (ang.).
