Alvydas Nikžentaitis
Alvydas Nikžentaitis, urodzony 18 października 1961 roku w Poniemuniu koło Jurborka, to litewski historyk oraz wykładowca na Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym. W latach 2000-2008 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Historii Litwy.
W 1984 roku ukończył studia na Wydziale Historii Wileńskiego Uniwersytetu Państwowego, a następnie rozpoczął pracę jako współpracownik naukowy na Wydziale Historii Wielkiego Księstwa Litewskiego w Instytucie Historycznym Litewskiej SRR. W 1988 roku obronił dysertację kandydacką, która dotyczyła walki litewskiego ludu przeciwko niemieckiemu uciskowi feudalnemu w pierwszej połowie XIV wieku. Dysertacja została nostryfikowana przez państwo litewskie w 1992 roku.
W 1992 roku, razem z Vladasem Žulkusem, założył Centrum Historii Prus i Litwy Zachodniej przy Uniwersytecie Kłajpedzkim, gdzie objął stanowisko dyrektora. Pełnił również funkcję szefa Katedry Historii Uniwersytetu Kłajpedzkiego w latach 1993-1998. Następnie przez dwa lata współpracował z Centrum Historycznym Prus i Litwy Zachodniej, a we wrześniu 2000 roku został dyrektorem Instytutu Historii Litwy.
W 1999 roku uzyskał habilitację w dziedzinie społeczeństwa litewskiego w dobie przedchrześcijańskiej.
W 2006 roku otrzymał polski Złoty Krzyż Zasługi, a na podstawie decyzji Prezydenta RP z 30 czerwca 2009 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP za wybitne zasługi w rozwijaniu współpracy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską oraz za propagowanie wiedzy o wspólnym dziedzictwie historycznym narodów tworzących Rzeczpospolitą Obojga Narodów.
Jest również członkiem redakcji czasopisma „Zeitschrift für Ostmitteleuropa-Forschung”.
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
Sylwetka na stronach Instytutu Historii Litwy (lit.)
