Alvah T. Meyer
Alvah T. Meyer (urodzony 18 lipca 1888 w Nowym Jorku, zmarły 19 grudnia 1939 w Tucson w Arizonie) był amerykańskim lekkoatletą, specjalizującym się w biegach sprinterskich. W 1912 roku zdobył srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie.
Pochodzenie i kariera
Meyer pochodził z rodziny żydowskiej. Jego specjalnością były biegi na krótkich dystansach. W 1911 roku zdobył mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU) w hali na dystansie 60 jardów. W 1912 roku podczas mistrzostw USA na otwartym stadionie zwyciężył w biegu na 220 jardów, a na 100 jardów zajął 2. miejsce. Mimo słabszych występów w przygotowaniach do igrzysk olimpijskich, udał się do Sztokholmu dzięki wsparciu finansowemu rodziny.
Występy olimpijskie
Na igrzyskach olimpijskich zajął 2. miejsce w biegu na 100 metrów, przegrywając tylko z rodakiem Ralphem Craigiem. W biegu na 200 metrów odpadł w półfinałach.
Dalsza kariera
W kolejnych latach Meyer odnosił sukcesy w mistrzostwach USA (AAU), zdobywając 3. miejsce w biegu na 100 jardów w latach 1913 i 1914, a także 2. miejsce w 1915 i 1916 roku. W biegu na 220 jardów zajął 3. miejsce w 1914 i 1915 roku. W 1914 roku został halowym mistrzem USA na dystansach 75 jardów oraz 300 jardów. Ustanowił również halowy rekord świata w biegu na 60 jardów czasem 6,4 sekundy oraz w biegu na 330 jardów czasem 32,2 sekundy w 1915 roku.
Rekordy życiowe
- 100 m – 10,7 s. (1912)
- 200 m – 21,7 s. (1912)
