Aluzja brzmieniowa
Aluzja brzmieniowa to technika stylistyczna, która polega na naśladowaniu fonicznych zjawisk językowych. W odróżnieniu od onomatopei, która imituje dźwięki i brzmienia spoza języka, aluzja brzmieniowa koncentruje się na dźwiękowych cechach języka.
W ramach aluzji brzmieniowej zalicza się odwzorowywanie w języku ojczystym dźwięków obcojęzycznych przez naśladowanie specyficznych cech fonicznych danego języka. Słowa użyte w tym kontekście nie muszą mieć szczególnego znaczenia; ich dobór opiera się głównie na brzmieniu. Należy jednak zaznaczyć, że aluzją brzmieniową nie jest stosowanie obcych słów w języku polskim.
Przykład aluzji brzmieniowej:
Bibliografia
Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński: Zarys teorii literatury. Wydanie szóste poprawione. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991, s. 151. ISBN 83-02-04400-8.
