Aluminium

Aluminium to glin o technicznej czystości, który zawiera różne ilości zanieczyszczeń w zależności od metody produkcji. W procesie rafinacji elektrolitycznej uzyskuje się aluminium o zawartości 99,950–99,955% Al. Natomiast aluminium hutnicze, pozyskiwane poprzez elektrolizę tlenku glinu w stopionym kriolicie, zawiera od 99,0 do 99,8% Al.

Systematyczna nazwa pierwiastka chemicznego, którego symbol to Al (łac. aluminium), to „glin”. W niektórych źródłach oraz w codziennej mowie termin „aluminium” również odnosi się do tego pierwiastka chemicznego (glinu, Al).

Technologia wytwarzania

Główne źródło pozyskiwania aluminium stanowi boksyt. Urobek wydobyty z kopalni trafia do zakładu wzbogacania, gdzie boksyt przekształcany jest w tlenek glinu. Proces ten rozpoczyna się od:

Rozdrobnienia rudy do postaci piasku w młynie kulowym.
Ekstrakcji tlenku glinu w procesie Bayera, w którym zmielony boksyt łączy się z wapnem palonym oraz wodorotlenkiem sodu.

Produkt umieszczany jest w ciśnieniowych zbiornikach i podgrzewany do 240 °C, co prowadzi do powstania glinianu sodu.

Po oddzieleniu nierozpuszczalnych zanieczyszczeń od glinianu sodu w zbiornikach grawitacyjnych przeprowadzana jest hydroliza. W obecności zarodków krystalizacji wytrąca się wodorotlenek glinu, który następnie, w procesie kalcynacji, przekształca się w tlenek glinu.

W elektrolitycznym procesie Halla-Heroulta tlenek glinu jest przekształcany w metal w wyniku:

Rozpuszczenia tlenku glinu w elektrolicie, którym jest stopiony kriolit o temperaturze przekraczającej 900 °C.
Zanurzenia grafitowej anody w wannie i prowadzenia elektrolizy prądem o natężeniu setek tysięcy amperów.

Powstający metal opada na dno wanny w postaci płynnej i jest systematycznie usuwany.

Historia wytwarzania

Pierwsza europejska huta aluminium została założona w rejonie wodospadu Rheinfall, chociaż ostatecznie wodospad nie był źródłem energii dla tej huty.