Alternatywa

Alternatywa w logice

Termin alternatywa, znany również jako suma logiczna, obejmuje różne formy, takie jak alternatywa zwykła, alternatywa nierozłączna oraz alternatywa łączna. Jest to zdanie logiczne wyrażone w postaci p lub q, gdzie p oraz q to zdania. W logice matematycznej alternatywę przedstawia się za pomocą zapisu:

p

q

.

{\displaystyle p\,\lor \,q.}

Alternatywa p lub q jest uznawana za zdanie prawdziwe, gdy przynajmniej jedno z jej składników, p lub q, jest prawdziwe.

W logice matematycznej

Definicja alternatywy (suma logiczna):

To działanie dwuargumentowe, które można zdefiniować w dowolnym zbiorze zdań lub zbiorze funkcji zdaniowych. Przypisuje ono zdaniom (funkcjom zdaniowym) p oraz q wartość prawdziwą tylko wtedy, gdy przynajmniej jedno z tych zdań jest prawdziwe.

p

{\displaystyle p}

i

q

{\displaystyle q}

Dwuargumentowy spójnik zdaniowy, oznaczany jako

p

q

{\displaystyle p\,\lor \,q}

(łac. p vel q) ma znaczenie odpowiadające wyżej zdefiniowanemu działaniu w zbiorze

A

p

,

q

.

{\displaystyle A\ni p,q.}

W odróżnieniu od wcześniejszej definicji, ta jest określona na poziomie syntaktycznym, co pozwala uniknąć potrzeby definiowania jej dziedziny.

Zdanie logiczne w postaci

p

q

,

{\displaystyle p\,\lor \,q,}

gdzie p i q to zdania, jest ściśle związane z dodawaniem zbiorów (zobacz algebra zbiorów). Dlatego zdanie stworzone z innych zdań przy użyciu alternatywy nazywane jest również sumą logiczną. Składniki p oraz q są określane jako składniki alternatywy.

Alternatywa jest prawdziwa, jeśli przynajmniej jeden z jej składników jest prawdziwy. W przeciwnym razie jest fałszywa.

gdzie: 1 – zdanie prawdziwe; 0 – zdanie fałszywe

Notacja

Symbolika alternatywy różni się w zależności od autorów:

W językach programowania, alternatywa często oznaczana jest spójnikiem OR. W języku C/C++ i jego pochodnych używa się zapisu „||”.

Przykłady

Przykład alternatywy: 12 dzieli się przez 3 lub Madryt jest stolicą Hiszpanii jest prawdziwy, ponieważ oba składniki są prawdziwe.

Inny przykład:

10

>

12

lub

10

<

11

{\displaystyle 10>12{\mbox{ lub }}10<11}

jest prawdziwa, ponieważ jeden z jej składników jest prawdziwy (10 jest mniejsze niż 11).

Przykład alternatywy: Kraków leży nad Odrą lub Wisła nie płynie w Polsce jest fałszywy, ponieważ oba składniki są fałszywe.

Własności

Alternatywa ma następujące właściwości:

  • Przemienność:
  • p

    q

    =

    q

    p

    {\displaystyle p\,\lor \,q=q\,\lor \,p}

  • Łączność:
  • p

    (

    q

    r

    )

    =

    (

    p

    q

    )

    r

    {\displaystyle p\,\lor \,(q\,\lor \,r)=(p\,\lor \,q)\,\lor \,r}

  • Idempotentność:
  • p

    p

    p

    {\displaystyle p\,\lor \,p\,\Leftrightarrow \,p}

  • Rozdzielność względem koniunkcji (i odwrotnie):
  • p

    (

    q

    r

    )

    (

    p

    q

    )

    (

    p

    r

    )

    {\displaystyle p\,\land \,(q\,\lor \,r)\,\Leftrightarrow \,(p\,\land \,q)\,\lor \,(p\,\land \,r)}

    p

    (

    q

    r

    )

    (

    p

    q

    )

    (

    p

    r

    )

    {\displaystyle p\,\lor \,(q\,\land \,r)\,\Leftrightarrow \,(p\,\lor \,q)\,\land \,(p\,\lor \,r)}

  • Prawa De Morgana:
  • ¬

    (

    p

    q

    )

    (

    ¬

    p

    ¬

    q

    )

    {\displaystyle \neg \,(p\,\lor \,q)\Leftrightarrow (\neg \,p\,\land \,\neg \,q)}

    ¬

    (

    p

    q

    )

    (

    ¬

    p

    ¬

    q

    )

    {\displaystyle \neg \,(p\,\land \,q)\Leftrightarrow (\neg \,p\,\lor \,\neg \,q)}

Negacja alternatywy jest równoważna koniunkcji negacji, natomiast negacja koniunkcji odpowiada alternatywie negacji.

W języku naturalnym

Potoczne znaczenie słowa alternatywa odnosi się do wyboru pomiędzy dwiema wykluczającymi się możliwościami. To pojęcie pokrywa się z matematycznym rozumieniem alternatywy rozłącznej, a nie klasycznej alternatywy przedstawianej w logice matematycznej.

Zobacz też

  • decyzja
  • koniunkcja

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Mirosław Bańko: alternatywa. [w:] Poradnia językowa [on-line]. PWN, 2002. [dostęp 2016-10-14].

MaciejM. Malinowski: Czy menedżer to menażer?, [w:] Obcy język polski [online], 2002 [dostęp 2016-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-02].

Andrzej Stanisław Mostowski: Logika matematyczna. Warszawa: 1948, seria: Monografie matematyczne t. 18. OCLC 250092935.

Helena Rasiowa: Wstęp do matematyki współczesnej. Wyd. 5. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, seria: Biblioteka Matematyczna, t. 30. OCLC 749626864.

Alternatywa. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN, 1997–2014. [dostęp 2012-03-30].

Linki zewnętrzne

MariaM. Aloni: Disjunction, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 26 marca 2016, ISSN 1095-5054 [dostęp 2020-01-23] (ang.).

Przeczytaj u przyjaciół: