Alter Botanischer Garten
Alter Botanischer Garten to park miejski znajdujący się w Tybindze. Do 1969 roku pełnił on rolę ogrodu botanicznego dla Uniwersytetu w Tybindze. Po otwarciu nowego ogrodu botanicznego, stary ogród przekształcono w park, który zyskał przydomek „Bota”, nadany przez studentów.
Historia
Pierwszy ogród zielny w Tybindze został założony przez Leonharta Fuchsa w 1535 roku, kiedy to objął on katedrę medycyny na lokalnym uniwersytecie. Lokalizacja ogrodu ulegała zmianom przez lata. Obecny Alter Botanischer Garten został stworzony w 1804 roku za panowania księcia Friedricha, który zlecił budowę Carlowi Friedrichowi Kielmeyerowi. Ogród został ukończony w latach 1806–1809, a w jego tylnej części nad rzeką Ammer zbudowano palmiarnię. W czerwcu 1865 roku w palmiarni zorganizowano wystawę handlową, którą odwiedził król Karol podczas swojej podróży po Wirtembergii.
8 maja 1969 roku w pobliżu instytutu botanicznego na Morgenstelle otwarto nowy ogród botaniczny, a stary ogród przekształcono w park. Mimo sprzeciwów mieszkańców, palmiarnia została zniszczona. Park stał się ulubionym miejscem wypoczynku studentów, którzy nadali mu nazwę „Bota”.
W 2016 roku na renowację parku przeznaczono około 250 000 euro z spadku po właścicielkach księgarni w Tybindze, Julie Gastl i Gudrun Schaal. Planowane były prace renowacyjne alejek, w tym ich odsunięcie od korzeni starych drzew, a także naprawa oświetlenia i ławek.
Flora i fauna
W miejscu dawnej palmiarni w latach 70. XX wieku zasadzono dwa rzędy platanów. W pobliżu placu zabaw rośnie 250-letni buk, a 50 metrów dalej można znaleźć równie stare dęby piramidalne. W parku rosną również inne stare drzewa ozdobne, takie jak paulownia omszona, skrzydłorzech kaukaski, miłorząb dwuklapowy, żywotnik olbrzymi, cypryśnik błotny, dawidia chińska, surmia, tulipanowiec amerykański oraz orzech włoski.
W drzewach zamieszkują ptaki oraz siedem gatunków nietoperzy.
Od 2010 roku, na mocy inicjatywy studentów biologii, ekologii i geografii, w parku realizowany jest projekt „Die Bunte Wiese”, który polega na ograniczeniu koszenia terenów zielonych i tworzeniu dzikich łąk poprzez wysiewanie rodzimych gatunków. Dzięki temu w parku powstały trzy dzikie łąki.
Architektura
Po śmierci Friedricha Hölderlin został on pochowany na cmentarzu w Tybindze. W 1884 roku jego przyrodni brat Karl Gok umieścił na jego grobie skromny nagrobek. Z biegiem lat, w miarę wzrostu zainteresowania poetą, uznano, że nagrobek jest zbyt skromny. Wśród jego zwolenników był Emmerich Andresen, który zaproponował przekazanie na nagrobek pomnika nazwanego „Genius des Ruhms”, za który zdobył medal na wystawie światowej w Wiedniu w 1873 roku. W katalogu opisano go jako „pomnik nagrobny dla sławnego człowieka”. ówczesny burmistrz Tybingi, Julius Gösz, z entuzjazmem podszedł do tego pomysłu. Powstało nawet „Hölderlin-Comité”, które jednak stwierdziło, że częściowo zniszczona figura nie może być umieszczona na cmentarzu. Rozważano przeniesienie prochów poety do pobliskiego ogrodu botanicznego i postawienie tam nagrobka, ale władze świeckie i kościelne nie zgodziły się na ten pomysł. Ostatecznie pomnik został ustawiony w ogrodzie botanicznym, tak aby postać miała ramię z wieńcem laurowym skierowane w stronę nagrobka.
Andresen zasugerował umieszczenie na cokole cytatu z utworu austriackiego pisarza Roberta Hamerlinga. Pomnik został odsłonięty 30 czerwca 1881 roku. Niestety szybko okazało się, że części z pozłacanej blachy, takie jak wieniec laurowy i gwiazda, znikają. Nie pomagały ich wymiany, zazwyczaj znikały w ciągu kilku dni. W 1977 roku wieniec laurowy i gwiazda na czole nie przetrwały nawet 24 godzin, a ręka poety również została urwana.
W parku znajduje się plac zabaw dla dzieci, który został przebudowany w 2007 roku.
