Alseodaphne andersonii H.W.Li
Jest to gatunek rośliny należący do rodziny wawrzynowatych (Lauraceae Juss.). Naturalnie występuje w północno-wschodnich Indiach, Mjanmie, Tajlandii, Laosie, Wietnamie oraz w południowej części Chin, w tym w prowincji Junnan i Tybetańskim Regionie Autonomicznym.
Morfologia
Pokrój
Jest to zimozielone drzewo lub krzew, które osiąga wysokość do 25 m. Gałęzie są solidne, nagie i mają ciemnoskalisty kolor.
Liście
Liście mają eliptyczny kształt, długość od 12 do 24 cm oraz szerokość od 6 do 12 cm. Ich spód jest owłosiony i ma zielonobiały odcień. Nasada liścia jest od ostrokątnej do klinowej, a blaszka liściowa zakończona jest krótkim, spiczastym wierzchołkiem. Ogonek liściowy, który jest mniej lub bardziej owłosiony, osiąga długość od 40 do 55 mm.
Kwiaty
Kwiaty są niewielkie, zebrane w silnie rozgałęzione wiechy z bardzo owłosionymi osiami, rozwijają się w kątach pędów. Kwiatostan osiąga długość od 20 do 35 cm, a pojedyncze kwiaty mają średnicę od 2 do 2,5 mm i są owłosione. Zewnętrzne listki okwiatu są mniejsze od tych wewnętrznych.
Owoce
Owoce mają podłużny kształt, osiągają długość 5 cm i szerokość 2,8 cm, początkowo są zielone, a później zmieniają kolor na czarnopurpurowy. Szypułki są mięsiste, mają czerwonopurpurowy odcień i dorastają do 10 mm długości, rozszerzając się przy wierzchołku.
Biologia i ekologia
Roślina ta rośnie w wilgotnych, wiecznie zielonych lasach, na wysokości od 1200 do 1500 m n.p.m. Kwitnienie ma miejsce w lipcu, a owoce dojrzewają od października do marca.
