Alphonse Milne-Edwards

Alphonse Milne-Edwards

Alphonse Milne-Edwards (data urodzenia: 13 października 1835, data śmierci: 21 kwietnia 1900) był francuskim teriologiem oraz ornitologiem, a także dyrektorem Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Był synem Henriego Milne-Edwardsa.

Zyskał rozgłos jako badacz pandy wielkiej. W 1870 roku zajął się analizą skóry oraz pełnego szkieletu pandy, które otrzymał od francuskiego misjonarza o. Armanda Davida. Na początku Milne-Edwards sądził, że nowy gatunek należy do rodziny niedźwiedziowatych, lecz ta klasyfikacja została podważona jeszcze w XIX wieku. Wyniki swoich badań opublikował w francuskim czasopiśmie naukowym Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences. W 1901 roku angielski zoolog Ray Lankester ogłosił, że gatunek ten należy do rodziny szopowatych i nazwał go pandą wielką.

W 1874 roku napisał pracę zatytułowaną Des observations sur l’hippopotame de Liberia et des études sur la faune de la Chine et du Tibet oriental, która została dodana do publikacji jego ojca pt. Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. W tej pracy znalazło się pierwsze znane przedstawienie pandy.

W latach 1876–1891 pełnił rolę dyrektora Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu.

Na jego cześć nazwano gatunek bażanta, Lophura edwardsi. W Polsce ptak ten znany jest jako kiściec annamski, chociaż wcześniej był określany mianem bażanta Edwardsa.

Przypisy

Bibliografia

• GościwitG. Malinowski, GościwitG., LinaL. Wu, LinaL., Znajomość pandy wielkiej w starożytnych Chinach, „Roczniki Humanistyczne” (LXIV (9)), 2016.
• AlphonseA. Milne-Edwards, AlphonseA., Note sur quelques Mammifères du Thibet oriental, „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l’Académie des Sciences”, biodiversitylibrary.org, 1870, s. 341–342 [dostęp 2024-10-27] (fr.).
• KarolK. Sepielak, KarolK., MałgorzataM. Gumułka, MałgorzataM., Stan obecny i perspektywy hodowli wolierowej kiśćca annamskiego (Lophura edwardsi), „Wiadomości Zootechniczne”, LIV, 2016 [dostęp 2024-10-27].