Alphonse Henri d’Hautpoul

Alphonse Henri d’Hautpoul (ur. 4 stycznia 1789, zm. 27 lipca 1865) pełnił funkcję premiera Francji od 31 października 1849 roku do 10 kwietnia 1851 roku w okresie II Republiki Francuskiej.

Życiorys

Alphonse Henri d’Hautpoul przyszedł na świat w Wersalu i ukończył edukację w szkole wojskowej w Fontainebleau. Jako lejtnant w 59. pułku uczestniczył w kampanii pruskiej w 1806 roku oraz w kampanii polskiej w 1807 roku. W 1808 roku został wysłany do Hiszpanii, gdzie brał udział w wojnie na Półwyspie Iberyjskim aż do 1812 roku.

22 lipca 1812 roku odniósł rany i został wzięty do niewoli w trakcie bitwy pod Salamanką. Po uwolnieniu w maju 1814 roku, awansował na dowódcę batalionu. Po powrocie Napoleona z Elby służył jako adiutant księcia Angoulême, Ludwika XIX. W październiku 1815 roku awansował do stopnia pułkownika i objął dowództwo nad Legionem Aude (4. Pułk Liniowy). W 1823 roku awansował na generała brygady i przejął dowództwo 3. Pułku Piechoty Gwardii Królewskiej, biorąc udział w kampanii hiszpańskiej w 1823 roku. W 1830 roku d’Hautpoul został wybrany na namiestnika Aude, pełniąc tę funkcję do 1838 roku. W tym samym roku został mianowany dyrektorem administracji wojennej, sprawując tę funkcję przez 4 miesiące.

W 1841 roku awansował do stopnia generała porucznika i przez następne dwa lata walczył w Algierii.

W 1848 roku d’Hautpoul otrzymał tytuł Para Francji, a w 1849 roku został ministrem wojny oraz Przewodniczącym Rady Ministrów. Zrezygnował z tej funkcji po incydentach między zwolennikami a opozycją Bonaparte i powrócił do Algierii jako gubernator generalny.

Zobacz też