Alphonse Allais (fr: alfɔ̃:s alɛ), urodzony 20 października 1854 w Honfleur, zmarły 28 października 1905 w Paryżu, był francuskim pisarzem oraz humorystą.
Życiorys
Łączył swoją działalność literacką z pracą jako humorysta, malarstwem oraz komponowaniem muzyki. Znany z czasów la Belle époque, zyskał uznanie dzięki swojemu ostrym pióru oraz absurdalnemu poczuciu humoru. Jest również autorem jednych z pierwszych obrazów abstrakcyjnych, takich jak monochromatyczny obraz zatytułowany Récolte de la tomate sur le bord de la mer Rouge par des cardinaux apoplectiques, który został zaprezentowany na wystawie Salon des Arts Incohérents. Jego prace wyprzedzały o pokolenie le Carré blanc sur fond blanc Kazimierza Malewicza, który jest powszechnie uznawany za pioniera abstrakcji w malarstwie.
Allais był także autorem jednej z pierwszych minimalistycznych kompozycji muzycznych, zatytułowanej „Marche Funèbre” (Marsz pogrzebowy), stworzony z okazji Funérailles d’un grand homme sourd. Utwór ten jest zapisem pustej kartki, ponieważ „wielki ból jest niemy”.
Jego prace naukowe nie są tak znane, a wśród nich znajdują się badania nad fotografią kolorową, kawą liofilizowaną oraz zaawansowanymi badaniami nad syntezą kauczuku.
Alphonse Allais napisał setki bajek humorystycznych, które często powstawały w nagłej potrzebie. Był poetą i humorystą w równym stopniu, szczególnie upodobał sobie formę wiersza holorymowanego, w którym wszystkie słowa w pierwszej i kolejnej zwrotce są homofoniczne:
« Par les bois du djinn où s’entasse de l’effroi,
Parle et bois du gin ou cent tasses de lait froid. »
„W lesie dżinów, gdzie gromadzi się strach,
Mów i pij dżin lub sto filiżanek zimnego mleka.”
Był również znany ze swojego dowcipu literackiego oraz sytuacyjnego, jak np. w powiedzeniu „Gorąco tutaj, pozwólcie że otworzę nawias”.
Główne dzieła
À se tordre, 1891
Vive la vie!, 1892
Deux et deux font cinq, 1895
Amours, délices et orgues, 1898
Ne nous frappons pas (dosł. Nie bijmy się), 1900
Linki zewnętrzne
