Alperm
Alperm to materiał o właściwościach magnetycznych, będący stopem żelaza i aluminium. Jego nazwa wywodzi się z połączenia słowa aluminium oraz łacińskiego ferrum, oznaczającego żelazo. Zawartość glinu w tym stopie wynosi od 10 do 17% wagowych, przy czym najbardziej powszechnym składem jest 16% Al i reszta Fe. Inne określenia na ten materiał to alfenol i alfer.
Stop ten charakteryzuje się magnetyczną miękkością (dla 17% Al, pole koercji wynosi poniżej 5 A/m), maksymalną przenikalnością rzędu 55 000 oraz indukcją nasycenia sięgającą 1,28 T. Właściwości magnetyczne alpermu są znacząco uzależnione od zastosowanej technologii. Dodatkowo, materiał ten ma wysoką rezystywność i twardość. Znajduje zastosowanie w produkcji takich urządzeń jak magnetowidy, transformatory, przekaźniki oraz inne podobne urządzenia. Alperm zawierający 13% Al, z uwagi na wysoką magnetostrykcję, jest wykorzystywany w czujnikach magnetosprężystych.
Produkcja alpermu odbywa się w formie taśm walcowanych o grubości 0,5 mm lub taśm odlewanych na wirujący bęben chłodzący (ang. melt-spining), gdzie grubość wynosi około 50–60 μm.
Materiał ten został opracowany w Japonii w 1939 roku przez H. Masumoto i H. Saito.
Przypisy
Bibliografia
Popularna Encyklopedia Powszechna. Kraków: 1994, s. 110. ISBN 83-85719-07-5.
Encyklopedia WIEM. [dostęp 2010-03-26].