Aloy (Aloe, Orzeł Złoty) – polski herb szlachecki, z indygenatu
Opis herbu
W polskich herbarzach można znaleźć dwie wersje tego herbu:
Tarcza podzielona w krzyż. W pierwszym polu, które ma kolor czerwony, znajduje się orzeł złoty. W drugim i trzecim polu, które są błękitne, umieszczono trzy róże złote w skos lewy. W czwartym polu, czerwonym, widnieje koń złoty z uniesioną prawą przednią nogą.
Klejnot: na trzech piórach strusich znajduje się pół lwi złoty, wspięty, który w lewej łapie trzyma srebrny kwiat lilii z dwoma zielonymi listkami.
Labry: z prawej strony czerwone, podbite złotem, z lewej błękitne, również podbite złotem.
W polu orzeł złoty.
Najwcześniejsze wzmianki
Herb został zatwierdzony indygenatem w 1768 roku dla Jana d’Aloy, pułkownika wojsk koronnych.
Herbowni
Do herbownych należą: Aloy, d’Aloy – de Aloe, a Tadeusz Gajl dodaje także nazwisko Orzeł.
Przypisy
Bibliografia
Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich, 37 tysięcy nazwisk, 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce.
Herbarz polski, Adam Boniecki, Warszawa 1898.
Linki zewnętrzne
Herb Aloy w serwisie Genealogia dynastyczna. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
Herb z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla.
