Alopeus

Alopeus (Alopaeus)

Herb szlachecki z Polski, nadany podczas zaboru rosyjskiego.

Opis herbu

Na błękitnym tle znajduje się złoty skos, pomiędzy dwoma medalionami z wizerunkiem mężczyzny w kolorze srebrnym. Na skosie umieszczony jest czarny klucz, zębami skierowany w prawo. Klejnot: nad hełmem, na błękitno-złotym zwoju, zamiast korony, unosi się srebrny łabędź, z złotą gwiazdą nad głową. Labry są błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb został nadany z tytułem hrabiowskim w Królestwie Polskim w 1820 roku Dawidowi Alopeusowi oraz jego potomkom. Dawid był dyplomatą fińskiego pochodzenia w służbie rosyjskiej, a nadanie miało miejsce za uregulowanie granic Królestwa z Prusami. Tadeusz Gajl wskazuje, że Dawid Alopeus otrzymał jedynie indygenat w 1820 roku, co sugeruje, że rodzina mogła używać tego herbu wcześniej. To zdanie jest sprzeczne z informacjami zawartymi na stronie heraldry.ws, która podaje, że fińska rodzina Alopeus miała inny herb (w srebrnym polu czerwony lis biegnący). To może sugerować, że Alopeus nie otrzymał indygenatu z dotychczasowym herbem, lecz nadano mu nowy wraz z tytułem.

Zgodnie z Armoires general J.B. Rietstapa, rodzina Alopaeus z Kurlandii uzyskała podobny herb 2 września 1772 roku. Rietstap nie precyzuje, czy dotyczy to nobilitacji, nadania czy udostępnienia herbu. W tym samym herbarzu wymienione są również inne rodziny fińskie o tym nazwisku, które uzyskały tytuł barona 10 listopada 1819 roku oraz hrabiego 12 maja 1820 roku, a także rodzina z herbem przedstawiającym biegnącego lisa.

Herbowni

Dawid Alopeus.

Przypisy

Bibliografia

Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich, 37 tysięcy nazwisk, 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce.

S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna, Samuel Orgelbrand, Warszawa 1898-1904.