Alonso de Camargo
Alonso de Camargo (urodzony w XVI wieku) był hiszpańskim żeglarzem oraz wojskowym, który osiągnął stopień kapitana.
Pochodził z niewielkiego miasteczka Camargo, usytuowanego w pobliżu portu Santander nad Zatoką Biskajską. W 1539 roku objął dowództwo nad ekspedycją do Chile. Wyruszył z portu Sanlucar de Barrameda, w ujściu rzeki Gwadalkiwir, na trzech statkach, na pokładzie których znajdowało się wielu żołnierzy, kolonistów oraz jego brat Franciszek. Ekspedycja kierowała się w stronę Cieśniny Magellana.
W styczniu 1540 roku, w okolicy cieśniny, największy statek ekspedycji zatonął w wyniku sztormu. Dwa pozostałe statki, które zebrały rozbitków, zostały rozdzielone. Statek dowodzony przez Franciska opłynął Ziemię Ognistą od zachodu i południa, a następnie wpłynął z powrotem na Atlantyk. Po odkryciu Falklandów, 30 grudnia 1541 roku powrócił do Hiszpanii.
Alonso de Camargo, na drugim statku, zdołał przejść przez Cieśninę Magellana i wiosną 1541 roku dotarł do portu Callao. Camargo był trzecim żeglarzem, obok Ferdynanda Magellana i Gracii Jofre Loaysy, który pokonał tę cieśninę.
Bibliografia
MarianM. Mickiewicz MarianM., WitoldW. Mickiewicz WitoldW., Słownik odkrywców i zdobywców, Poznań: wyd. ATENA, 1996, ISBN 83-85414-29-0, OCLC 749318882. Brak numerów stron w książce.
