Alone (Włochy)

Alone

Alone to miejscowość zlokalizowana w prowincji Brescia, w administracyjnym obrębie Casto, na końcu niewielkiej doliny Valazzo. Liczy około 112 mieszkańców i geograficznie wchodzi w skład doliny Valle Sabbia (Valsabbia).

Do roku 1928 Alone funkcjonowało jako odrębna jednostka administracyjna.

Historia

Alone, razem z sąsiednimi miejscowościami w dolinie potoku Nozza, tworzyło wspólnotę (vicinie) znaną jako Savallo. Nazwa ta prawdopodobnie wywodzi się od terminu summa vallis (dolina graniczna) i pojawia się w dokumencie Liber Potheris Brixiae z 1253 roku. W XV wieku społeczność Savallo, znana jako Universitas Savalli, posiadała już własny statut i składała się z takich wspólnot jak Alone, Casto, Malaga, Comero z Briale, Auro i Famea, Mura oraz Posico.

Wzrost znaczenia miasteczka jest widoczny w 1684 roku, kiedy to Alone uzyskało niezależność od zwierzchnictwa sąsiedniej parafii Pieve di Mura.

Sojusz z Republiką Wenecką w XVI i XVII wieku przyniósł Alone oraz całej dolinie Valle Sabbia okres rozwoju gospodarczego. Śladami obecności Wenecji w dolinie jest fresk, który został odrestaurowany w 1996 roku, a powstał w 1619 roku. Przedstawia on symbol lwa św. Marka i znajduje się na fasadzie budynku Casa del Comune. Wewnątrz można zobaczyć inny fresk, który ukazuje Republikę Wenecką jako Sprawiedliwość, będący pochwałą powrotu władzy Republiki Wenecji po wyniszczających wojnach w latach 1509–1516.

W XVIII wieku miasteczko dotknęła epidemia, co zostało upamiętnione wotywną Kaplicą Zmarłych (Santella dei Morti) z 1721 roku.

Mieszkańcy doliny pozostali wierni Serenissimie do końca, biorąc udział w zbrojnym oporze przeciwko wojskom francuskim oraz nowo powołanej Republice Bresciańskiej (od 18 marca do 20 listopada 1797 roku). 27 marca 1797 roku w miejscowości Nozza miał miejsce wiec, na którym mieszkańcy Valsabbia postanowili o zbrojnym oporze wobec Francuzów, a jednym z liderów był Giuseppe Passerini, związany z Alone. Ostatecznie opór został przełamany przez najeźdźców w maju 1797 roku, a miejscowości, które nie poddały się i nie wykupiły się, zostały splądrowane i zniszczone. Dekretem z 7 maja 1797 roku Rząd Tymczasowy ogłosił zaprzestanie działań wojennych w dolinie. Przywódcy oporu schronili się w górach, planując powrót do swoich miejscowości.

W latach 1922–1923 zbudowano nową drogę łączącą Casto z Alone. W latach 20. XX wieku do miasteczka dotarł pierwszy samochód.

Herb Alone

Obecnie herb widoczny jest w górnej prawej części odrestaurowanego w 1996 roku fresku na fasadzie budynku Casa del Comune i datowany jest na 1731 rok.

Herb przedstawia tarczę otoczoną misternie zwiniętymi, powiewającymi wstążkami. Na tarczy znajdują się dwie wieże, pomiędzy którymi, w centralnej pozycji, stoi drzewo opierające się na kwadratowej podstawie. Jak twierdzi A. Rizzi, wieże nie odnoszą się do konkretnych budowli, lecz symbolizują ogólną spójność miejską. Barwy heraldyczne, które były niewidoczne przed restauracją, zostały odtworzone.

Zabytki

Miasteczko stanowi dobrze zachowany przykład średniowiecznego układu urbanistycznego. Większość zabudowy miejskiej pochodzi z XV/XVI wieku (Casa del Comune, Casa Passerini, Casa Zanelli). Na obrzeżach znajdują się siedem kaplic datowanych na lata od 1511 roku do początku XX wieku, z których wiele ozdobionych jest częściowo zachowanymi freskami ilustrującymi sceny z życia świętych.

  • Kaplica Św. Katarzyny (ok. 1511 r.)
  • Kaplica Św. Anny (ok. 1511 r.)
  • Kaplica Zmarłych (1721 r.)
  • Kaplica Nowa (druga połowa XVII w.)
  • Santellino (początek XVIII w.)
  • Kaplica Madonny z Dzieciątkiem (1570 r.)
  • Kaplica Sant’Eldazo (pocz. XX wieku)
  • Kościół parafialny pod wezwaniem św. Wawrzyńca (konsekrowany w 1498 r.)
  • Oratorium Św. Rocha (początek XVIII w.)
  • Casa del Comune (XV w.) z freskiem przedstawiającym Lwa Św. Marka (1619 r.)
  • Casa Gotica (XV w.)
  • Casa Canonica (XV w.)
  • Casa Passerini (XV/XVI w.)
  • Casa con Porticato (XV w.)
  • Ca’ dei Preti (XVIII w.)
  • Casa Zanelli (XV/XVI w.) z freskiem Adorazione dei pastori (XVI w.)

Turystyka

Alone znajduje się w zachodniej części Alp Bresciańskich (Catena Bresciana Occidentale), na granicy dolin Valle Sabbia i Val Trompia. Szlaki turystyczne piesze są dobrze oznakowane i utrzymane, oferując różnorodne trasy o różnych stopniach trudności oraz długości, które prowadzą do sąsiednich dolin, jak malownicza dolina Valle Duppo, znana z strzelnicy sportowej. Dobrym punktem startowym jest Parco delle Fuccine, zlokalizowany na obrzeżach Casto, gdzie dostępne są parkingi oraz możliwość wypożyczenia sprzętu sportowego (rowery, sprzęt wspinaczkowy na via ferraty). Z Parco Fucine, w ramach Gruppo Ferrate Casto, dostępnych jest 18 tras o zróżnicowanym stopniu trudności. Najbliższe schronisko górskie to Riffugio Paradiso, a trudniejsze szlaki prowadzą na okoliczne szczyty: Punta Galevo (1165 m n.p.m.), Monte Prealba (1272 m n.p.m.), Dossone di Facqua (1299), Dos de le Streseghe (1329), Monte Dossone (1337), Valazzo (1103), Corna di Sonclino (1352), Dosso dei Quatro Comuni (1320).

W odległości około 20 km od Alone znajduje się jezioro Idro, około 30 km jezioro Garda oraz około 38 km jezioro Iseo.

Przypisy

Przeczytaj u przyjaciół: