Alokowalność obiektów programistycznych
Alokowalność to właściwość obiektów w programowaniu. Obiekt, który można alokować (czyli taki, który może być stworzony, co oznacza przydzielenie odpowiedniego miejsca w pamięci operacyjnej) oraz usunięty (co wiąże się z jego wydobyciem z pamięci) w trakcie wykonywania programu, jest określany jako alokowalny. Ta cecha dotyczy wszystkich obiektów w językach niskiego oraz średniego poziomu, natomiast w językach wysokiego poziomu występuje w różnym zakresie.
Na przykład, w języku Fortran alokowalność była wprowadzana w różnych rozszerzeniach od Fortrana 77, a na stałe została włączona do standardu Fortran 90.
