Alokazja amazońska

Alokazja amazońska (Alocasia × mortfontanensis André)

Alokazja amazońska, która należy do rodziny obrazkowatych (Araceae), jest mieszanką dwóch gatunków alokazji: Alocasia longiloba oraz Alocasia sanderiana. Mimo nazwy, roślina ta nie ma związku z Amazonią, gdyż jej naturalnym środowiskiem są lasy tropikalne Archipelagu Malajskiego. Polska nazwa tego gatunku to zakleśń, aczkolwiek nie jest ona powszechnie używana. Alokazja amazońska bywa uprawiana w domach oraz szklarniach jako ozdobna roślina doniczkowa.

Morfologia

Pokrój

Jest to bujnie rosnąca bylina, osiągająca wysokość do 30 cm. Roślina ta wydziela trujący sok mleczny.

Liście

Liście są duże, pojedyncze, w kształcie strzałki, ciemnozielone, sztywne oraz błyszczące, z wyraźnie zaznaczoną nerwacją. Nerwy są jaśniejsze od blaszki liściowej, mogą być białe lub żółte. Blaszka liściowa jest lekko pofałdowana. To właśnie liście stanowią główny atut ozdobny tej rośliny, która wytwarza ich kilka.

Kwiaty

Kwiaty są drobne, pachnące i zebrane w kolbę, jednak w warunkach domowych zakwitają rzadko.

Uprawa

Alokazja amazońska należy do roślin o bardzo dużych wymaganiach uprawowych. Kluczowym warunkiem sukcesu jest stworzenie jej warunków jak najbardziej zbliżonych do tropikalnej dżungli.

Wymagania

  • Podłoże powinno być żyzne, lekko kwaśne oraz przepuszczalne. Najlepsza będzie ziemia próchniczna zmieszana z gruboziarnistym piaskiem i obornikiem.
  • Konieczny jest drenaż na dnie doniczki.
  • Roślina wymaga wysokiej wilgotności powietrza. Doniczkę warto ustawić na podłożu z kamieni, które są stale spryskiwane wodą lub na wilgotnym torfie.
  • Ziemia w doniczce nie powinna przeschnąć, ale należy unikać jej przelania.
  • Roślina potrzebuje silnego, ale rozproszonego światła. Najlepiej ustawić ją przy dużym oknie balkonowym, ponieważ na parapecie rośnie słabo.
  • Temperatura powietrza nie powinna być niższa niż 16 °C; optymalne warunki to 23–28 °C, natomiast zimą lepiej czuje się w temperaturze 18–20 °C. Przechłodzenie może prowadzić do pojawienia się plam na liściach i ich obumierania po około 2–3 tygodniach.

Zabiegi uprawowe

Należy regularnie spryskiwać roślinę wodą. W lecie warto wynieść ją na balkon, gdzie będzie miała więcej światła, ale należy umieścić ją w miejscu zacienionym i osłoniętym od wiatru. Roślina dobrze rośnie w pobliżu oczka wodnego. Nawożenie powinno odbywać się od wiosny do jesieni, najlepiej przy użyciu roztworu gnojowicy. Roślinę zaleca się przesadzać co roku wiosną, a doniczka powinna być wystarczająco duża.

Rozmnażanie

Po kilku latach roślina może stać się mniej atrakcyjna z powodu utraty dolnych liści, dlatego warto ją odnawiać. Najprościej to zrobić, odcinając ostrym nożem odrosty korzeniowe, które powstają w nasadach zgrubiałych pędów. Ranę po cięciu należy posypać sproszkowanym węglem drzewnym, a sadzonkę ukorzeniać pod folią w temperaturze 25–28 °C.

Przypisy

Bibliografia

Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2. Brak numerów stron w książce.

Przeczytaj u przyjaciół: