Alojzy Wolnik (urodzony 6 marca 1895 w Bieńkowicach – zmarł po 1971) był powstańcem śląskim.
Wywodził się z Bieńkowic. W trakcie I wojny światowej służył w armii niemieckiej, gdzie osiągnął stopień plutonowego. Po powrocie do kraju, od 1919 roku, związał się z Polską Organizacją Wojskową Górnego Śląska. W czasie III powstania śląskiego dowodził 8 kompanią II baonu 4 pułku strzelców raciborskich, a jego awans na sierżanta miał miejsce w tym okresie. Po podziale Śląska, w latach międzywojennych, służył w polskiej Straży Celnej, gdzie jako przodownik zarządzał placówką „Biały Szarlej” w latach 1921-1928. Po likwidacji tej formacji przeszedł do Straży Granicznej, gdzie zorganizował i kierował placówką I linii „Brzeziny” (1928), a następnie pracował w Komisariacie Straży Granicznej „Piekary Śląskie”. Był również członkiem grupy Związku Powstańców Śląskich w Rybniku. W latach 30. pełnił funkcję referenta powiatowego Związku w Rybniku.
Odznaczenia:
Medal Niepodległości (przyznany 12 maja 1931)
Przypisy:
