Alojzy Niemetz

Alojzy Niemetz (urodzony 8 sierpnia 1840 w Muszynie, zmarły 30 marca 1923 w Krakowie) był polskim nauczycielem oraz urzędnikiem.

Życiorys

Rodzicami Alojzego byli Władysław (niem. Wenzel), który w latach 40. XIX wieku pełnił funkcję kasjera i pisarza w administracji gminy Muszyna (niem. Muszynaer Marktkämmerei), oraz Józefa z domu Bogusz (1809-8 lutego 1885).

W czasie zaboru austriackiego, w ramach autonomii galicyjskiej, Alojzy pracował zarówno w sektorze edukacyjnym, jak i w służbie sądowniczej. W latach 60. nauczał muzyki i śpiewu w dwuletniej drugiej męskiej preparandzie w Jarosławiu, która funkcjonowała w rzymskokatolickiej Szkole Głównej męskiej. W roku szkolnym 1873/1874 uczył śpiewu w C. K. I Gimnazjum w Rzeszowie.

Od 1869 do 1880 pełnił funkcję kancelisty w C. K. Sądzie Powiatowym w Głogowie Małopolskim. Następnie, w latach 1880-1882, pracował jako adiunkt w urzędzie hipotecznym ksiąg gruntowych przy C. K. Sądzie Krajowym w Krakowie. W 1882 roku został mianowany przełożonym urzędów pomocniczych w C. K. Sądzie Obwodowym w Rzeszowie, gdzie pełnił rolę naczelnika urzędu pomocniczego aż do 1897. Był radnym miejskim w Rzeszowie w latach 1885-1891 oraz 1893-1897 (zrezygnował z mandatu 18 lipca 1897, lecz 21 lipca 1897 cofnął swoją decyzję, pozostając radnym do października 1897). W październiku 1897 objął stanowisko dyrektora kancelarii sądowej I klasy w C. K. Sądzie Krajowym w Krakowie, które zajmował do 1903. Politycznie był związany ze stronnictwem demokratów, a w 1906 uzyskał mandat członka zarządu Polskiego Towarzystwa Demokratycznego w Krakowie. Otrzymał również austro-węgierski Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych oraz tytuł radcy cesarskiego.

Do 1897 był członkiem wydziału oraz dyrekcji Kasy Oszczędności miasta Rzeszowa, a do początku 1905 Kasy Oszczędności miasta Krakowa. Należał do Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, gdzie był członkiem i działaczem rzeszowskiego gniazda, a w 1905 został wybrany do wydziału krakowskiego gniazda na dwa lata. Był także członkiem zarządu oraz pierwszym dyrektorem referentem Towarzystwa Zaliczkowego Urzędników w Krakowie od 1898 aż do ustąpienia 2 maja 1914. Dodatkowo, był członkiem wydziału Towarzystwa Właścicieli Realności w Krakowie oraz aktywnie uczestniczył w redakcji czasopisma „Krakowianin”.

Alojzy mieszkał w Krakowie przy ul. Smoleńskiej 21. Zmarł 30 marca 1923 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Ł).

Jego żoną była Maria z domu Szczepańska (urodzona 17 czerwca 1854 w Limanowej, zmarła 25 października 1931 w Sanoku). Alojzy Niemetz miał brata, który mieszkał w Sátoraljaújhely i zajmował się produkcją wina. Doczekał się dwojga dzieci: Czesławy (urodzonej 20 lipca 1880, zmarłej 6 października 1976 w Krakowie, żony Mariana Kawskiego) oraz syna Mariana (1884-31 sierpnia 1907).

Publikacje

Podręcznik do ustawy i instrukcji hipotecznej (wyd. 1 – 1881, nakładem księgarni J. A. Pelara / H. Czerny w Rzeszowie, wyd. 2 – 1886)

Alfabetyczny rejestr okólników sądowych, wydanych od r. 1855 do końca 1883, dotąd drukiem nieogłoszonych, przeznaczony do użytku c. k. sądów, adwokatów, notariuszy i t. p. (1884)

Wskazówki do szybkiego załatwienia czynności z wykonania ustaw z dnia 23 maja 1883 r. k. 82 i 83 Dz. p. p. wypływających (1890)