Alojzy Koziełek (urodzony 2 lutego 1879 w Jaroniowie, zmarły 20 listopada 1949 w Knurowie) – był polskim księdzem katolickim.
Życiorys
Urodził się 2 lutego 1879 roku w Jaroniowie, w pobliżu Baborowa. Po zakończeniu edukacji w szkole powszechnej oraz gimnazjum, podjął studia z zakresu teologii i ekonomii społecznej na uniwersytetach we Wrocławiu i Monachium. Po otrzymaniu święceń kapłańskich 20 czerwca 1903 roku, pracował jako wikary w Katowicach, Pszczynie i Berlinie. W latach 1908–1923 pełnił funkcję proboszcza w Szerokiej, a następnie w Miedźnej koło Pszczyny (1923–1928). W okresie 1922–1923 był inspektorem w śląskim kuratorium oświaty. 31 maja 1928 roku objął stanowisko proboszcza w parafii św. Cyryla i Metodego w Knurowie. Wraz z bratem, księdzem Janem, brał aktywny udział w kongresach pansłowiańskich, które miały miejsce w Velehradzie w latach 1924 i 1932. W trakcie okupacji ukrywał się w okolicach Pszczyny oraz prawdopodobnie w Kochłowicach. Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Knurowa, gdzie dokończył budowę nowego kościoła, który został poświęcony 13 lipca 1948 roku. Jest również autorem pierwszej monografii Knurowa pt. „Knurów i Krywałd. Kronika na tle historii Ziemi Gliwickiej” (1937).
Zmarł w Knurowie 20 listopada 1949 roku, gdzie również został pochowany.
Ordery i odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (4 maja 1929)
