Alojzy Karkoszka

Alojzy Karkoszka

Alojzy Karkoszka (urodzony 15 czerwca 1929 roku w Roczynach, zmarł 20 sierpnia 2001 roku w Łajsie) był polskim inżynierem budownictwa lądowego oraz politykiem. Pełnił funkcję ministra budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych w latach 1971–1975, a także był wiceprezesem Rady Ministrów w latach 1975–1976, sekretarzem KC PZPR w latach 1976–1980 oraz posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji. Był budowniczym Polski Ludowej.

Życiorys

Alojzy Karkoszka był synem Antoniego i Katarzyny. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej, zdobywając tytuł inżyniera budownictwa lądowego. Służbę wojskową w ludowym Wojsku Polskim odbył w latach 1951–1954, a w 1954 roku objął stanowisko kierownika działu w Fabryce Samochodów Osobowych.

Od 1945 roku był członkiem Związku Walki Młodych, a później Związku Młodzieży Polskiej (do 1951). Od 1949 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zgodnie z dokumentami zgromadzonymi w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej, w latach 1950–1953 był tajnym współpracownikiem (rezydentem) stalinowskiej Informacji Wojskowej, używając pseudonimu „Dubrowski”.

W latach 1967–1970 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Warszawskiego partii, wcześniej zajmując stanowiska zastępcy kierownika wydziału oraz instruktora. Od lipca 1970 do grudnia 1971 był I sekretarzem KW PZPR w Gdańsku. W latach 1976–1980 pełnił rolę I sekretarza Komitetu Warszawskiego PZPR i z racji tej funkcji był przewodniczącym Stołecznej Rady Narodowej. W latach 1964–1971 był zastępcą członka, a od 1971 roku członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W okresie 1976–1980 pełnił funkcję sekretarza tego komitetu, a od lutego do grudnia 1980 roku był członkiem Biura Politycznego KC PZPR.

Od 22 grudnia 1971 do 28 maja 1975 był ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, a następnie do 2 grudnia 1976 pełnił funkcję wicepremiera.

W latach 1976–1985 był posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Alojzy Karkoszka zmarł po długiej chorobie 20 sierpnia 2001 roku. 29 sierpnia został pochowany w urnie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera E-12-14).

Odznaczenia

• Order Budowniczych Polski Ludowej (1979)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)
• Medal „Za zasługi dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego” (1970)
• Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1973)
• Honorowa Odznaka Miasta Łodzi (1974)
• Pamiątkowy Medal z okazji 25-lecia wyzwolenia Pruszkowa (1970)

Przypisy

Bibliografia

• Leksykon Historii Polski z 1995
• Informacje w BIP IPN
• Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, s. 370