Alojza Bucholtz

Alojza Anna Florentyna Bucholtz z Ładnowskich

(ur. 21 czerwca 1832 w Chełmie, zm. 25 stycznia 1914 w Lublinie) – polska aktorka teatralna, tancerka, dyrektorka teatrów prowincjonalnych oraz organizator ruchu teatralnego.

Kariera aktorska

Swoją karierę rozpoczęła w zespole Pauliny Biernackiej w 1850 roku. Później występowała w różnych teatrach prowincjonalnych, takich jak: Ludwiki Kłyszyńskiej (1855-1857), Józefa Barańskiego (1857-1859), Aleksandra Ładnowskiego (1860-1861), Mikołaja Bucholtza (1864–1865), Feliksa Leona Stobińskiego (1866, 1875-1876), Henryka Modzelewskiego (1866), Jana Russanowskiego (1868), Pawła Ratajewicza (sezon 1871/1872), Józefa Cybulskiego (1875), Wawrzyńca Kasprzykowskiego (1877), Władysława Krzyżanowskiego (1878), Anny Dudtow (1878), Władysława Gostyńskiego (1879), Józefa Głodowskiego (1879), Bolesława Kremskiego i Hipolita Wójcickiego (1879), Henryka Krauzego (1880–1881), Mieczysława Krauzego (1881) oraz Juliana Grabińskiego (1882, 1887-1888). Występowała także w warszawskich teatrach ogródkowych, takich jak „Alhambra”, „Grenada”, „Pod Sękiem”, „Wenecja” i „Eldorado”. Zagrała w takich rolach jak: Kasia (Okno na pierwszym piętrze), Podstolina (Zemsta), Żegocina (Pan Damazy), Pieprzykowska (Piosnka wujaszka) oraz Barbara (Werbel domowy).

Zarządzanie zespołami teatralnymi

W 1869 roku w Pułtusku założyła własny zespół teatralny, który wystawiał przedstawienia również w Płocku. W 1874 roku zorganizowała kolejny zespół, którego dyrektorem nominalnie był jej syn, Aleksander Bucholtz. W 1876 roku przez krótki czas kierowała zespołem Feliksa Leona Stobińskiego, z którym wystawiała sztuki w Janowie.

Życie prywatne

Była przyrodnią siostrą aktora i reżysera teatralnego Aleksandra Ładnowskiego. W 1849 roku wyszła za mąż za aktora i przedsiębiorcę teatralnego Mikołaja Bucholtza. Ich syn Aleksander również zajął się aktorstwem i był dyrektorem grup teatralnych.