Alois Scholz
Alois Scholz (9 czerwca 1821 w Bielsku, zm. 30 lipca 1883 w Sobotínie) był austriackim przedsiębiorcą w sektorze górnictwa i hutnictwa, który działał głównie na obszarze Śląska Austriackiego.
Życiorys
Scholz przyszedł na świat w Bielsku (obecnie Bielsko-Biała) jako syn cieszyńskiego sędziego Emanuela Josefa Scholza. Po zdobyciu wykształcenia w szkołach średnich w Karniowie, Opawie i Ołomuńcu, rozpoczął pracę w urzędzie katastralnym w Karniowie, a od 1836 roku był zatrudniony w kancelarii biskupiej we Wrocławiu. Równocześnie samodzielnie studiował górnictwo i hutnictwo, co pozwoliło mu objąć stanowisko nadzorcy hutniczego w Železnej, nieopodal Wrbna pod Pradziadem.
Po ukończeniu nauki na Akademii Górniczej w Bańskiej Szczawnicy oraz odbyciu wizyt w wielu kopalniach w Europie Środkowej, w 1845 roku zdobył tytuł mistrza hutniczego w Rejhoticach. W 1852 roku objął stanowisko dyrektora (a od 1856 roku dyrektora generalnego) hut żelaza w Sobotínie oraz Štěpánovie. Następnie zarządzał majątkiem rodziny Klein, znanych budowniczych kolei, w Sobotínie. W latach 1873–1876 pełnił funkcję dyrektora Huty Witkowice, aż do momentu przejścia na emeryturę.
Oprócz tego Scholz brał udział w modernizacji wielu hut w ramach monarchii austro-węgierskiej. Jako przedsiębiorca posiadał udziały w przędzalni lnu w Loučnej nad Desną, fabryce grafitu w Starym Mieście pod Śnieżnikiem, cukrowni w Kelčanach oraz papierni w Olšanach.
Był teściem pisarki Marii Stony (1861–1944) oraz dziadkiem rzeźbiarki Helene Scholz-Zelezny (1882–1974).
Bibliografia
Hans Lemberg, Ralph Melville, Helmut Slapnicka: Biographisches Lexikon zur Geschichte der böhmischen Länder. T. III (N – Sch). München: Oldenbourg Verlag, 200, s. 741. ISBN 978-3-486-55973-6. (niem.).
