Alois Irlmaier

Alois Irlmaier

Alois Irlmaier (8 czerwca 1894 r. w Scharam koło Siegsdorf – 26 lipca 1959 r. we Freilassing) był niemieckim jasnowidzem oraz twórcą przepowiedni, z wykształcenia murarzem. Odkrył swoje zdolności jasnowidzenia po urazie głowy, którego doznał w wyniku wypadku. Od tego momentu, według jego relacji, zaczął mieć wizje przyszłości, co przyczyniło się do jego rosnącej reputacji jako jasnowidza.

Irlmaierowi przypisuje się przewidywanie lokalizacji bombardowań oraz odnajdywanie osób zaginionych w trakcie II wojny światowej. Mówi się także, że przyczynił się do rozwiązania niektórych przestępstw. Jego przepowiednie obejmowały również wielki kryzys finansowy, zniszczenie Paryża, pandemię chorób zakaźnych oraz wybuch III wojny światowej.

Biografia

W czasie II wojny światowej przewidział miejsca ataków bombowych i potrafił zlokalizować zaginione osoby. Ponadto, mówi się, że pomógł w wyjaśnieniu niektórych przestępstw. W swoich wizjach opisał również nadchodzącą III wojnę światową oraz katastrofę naturalną, a także użycie śmiercionośnego pyłu, który miał zdziesiątkować ludzkość. Mimo pesymistycznych wizji, profeta dawał nadzieję, wskazując na początek nowej ery w historii ludzkości: po katastrofie klimat ma się ocieplić, a w naszym regionie będą rosły owoce południowe. Przewidział, że zostaną zniesione przepisy, które przynosiły dzieciom śmierć. W jego wizjach pojawia się także wysoki, szczupły starzec, który będzie rządził trzema koronami. Ludzie będą mieli możliwość osiedlenia się tam, gdzie zechcą, oraz wzięcia tyle ziemi, ile zapragną. Po trudnych czasach świat ma wreszcie zaznać pokoju, jednak ludzie będą zmuszeni rozpocząć życie w miejscach, gdzie zaczynali ich przodkowie.

W 1947 roku Irlmaier został oskarżony w sądzie rejonowym o niezgodne z prawem wykorzystywanie swojego daru jasnowidzenia dla osobistych korzyści, jednak po przesłuchaniu świadków został uniewinniony, co potwierdziło jego umiejętności. W uzasadnieniu wyroku stwierdzono: „Przesłuchani świadkowie… w kwestii daru jasnowidzenia oskarżonego przynieśli tak zdumiewające dowody na rzeczy, których nie potrafimy wyjaśnić siłami natury, że nie da się go zakwalifikować jako oszusta.”

Przypisy

Linki zewnętrzne

Przeczytaj u przyjaciół: