Aloes uzbrojony (Aloe ferox Mill.)
Aloes uzbrojony to gatunek drzewa, który ma swoje korzenie w południowej Afryce. Należy do stref mrozoodporności 9-11. W Polsce jest uprawiany głównie w doniczkach, zarówno z myślą o zastosowaniach leczniczych, jak i jako roślina ozdobna.
Morfologia
Pokrój
Jest to sukulent, który osiąga wysokość do 3 metrów, rzadziej do 5 metrów. Charakteryzuje się dużymi, mięsistymi liśćmi, które są kolczasto ząbkowane i obfitują w sok.
Liście
Liście są szarozielone, mają długość do 1 metra i wyrastają w pióropuszu na szczycie pnia.
Kwiaty
Kwiaty są czerwonopomarańczowe, mają rurkowaty kształt i są zebrane w podłużne, złożone grona o długości do 3,5 cm. Kwiatostany mogą osiągać wysokość do 80 cm.
Owoce
Owoce to trzykomorowe, podłużne torebki.
Zastosowanie
Roślina jest wykorzystywana do tworzenia kolczastych żywopłotów, które służą jako ochrona przed drapieżnikami.
Po usunięciu kolców, liście mogą stanowić dobrą paszę dla zwierząt.
Aloes uzbrojony ma także właściwości lecznicze – miąższ aloesu zawiera wiele składników o działaniu zdrowotnym. Sok z tej rośliny charakteryzuje się bardzo gorzkim smakiem i specyficznym zapachem. W przemyśle produkuje się tzw. alonę, która ma nieregularny kształt i jest brunatnymi bryłkami pokrytymi zielonym pyłem. Alonę pozyskuje się ze stężonego soku, który otrzymuje się przez nacięcie liści. W zależności od metody zagęszczania soku i jego suszenia, uzyskuje się różne rodzaje alony. Matowe bryłki to tzw. „alona wątrobowa” (aloe hepatica), natomiast przez szybkie odparowanie soku powstaje żółty produkt znany jako „alona lśniąca” (Alona lucida). Alona jest bardzo silnym środkiem przeczyszczającym, który w większych dawkach może powodować przekrwienia jelita grubego oraz narządów miednicy mniejszej, a także może wywoływać poronienia u kobiet w ciąży. Sok i miazga liściowa bywają skuteczne w leczeniu oparzeń, a alona stymuluje produkcję żółci. Świeże liście aloesu zawierają wiele substancji śluzowych oraz biogenne stymulatory.
Roślina ozdobna
